Elçilerin mücizelerinin amacı
Bugünkü Elçisel okuma Elçi Petrus’un Kutsal Ruh’un her şeye kadir gücü ile gerçekleştirdiği iki mucizevi faaliyeti öykülüyor. İlki Eneyas isimli bir felçlinin tedavisi, bir diğeri ise Yafa’da yaşayan ve kutsal bir yaşam süren, yoksullara her zaman iyilik ve yardım eden Tabita’nın ölülerden diriltilmesiydi.
Kadın, sadece kendisini düşünerek yaşamıyordu ama yoksullar, dullar ve yetimler için de durmaksızın çalışıyordu. Fakat ölüm, yaşamın ona sunduklarına son vermeye gelmişti. İmanlıların üzüntüsü büyüktü. Ama Petrus’un felçli Eneyas’a yaptığı son mucizesinden haberdar olmuşlardı ve hiç zaman kaybetmeksizin onu yanlarına çağırdılar. Ve Petrus da İlyas ve Elişa gibi benzer durumlarda diz çökerek dua eder ve Rab’bin müdahalesini ister. Yafa’daki Hristiyanların yanı sıra, onun iman ve duası, insan aklını ve her doğa yasasını aşan bir mucize ile Tabita’nın ölümden dirilişine katkıda bulundu.
Elçilerin mucizelerinin birincil amacı insanlara dirilmiş Rab’bin yaşamının insanlara tezahür edilmesi ve sunulmasıydı. Bu nedenle, Elçiler her zaman İsa Mesih’in adını vaaz ettiler ve O’nun sonsuz sevgisinin ve Tanrılığının gücüne olan imanı yansıttılar. İman ve sevgi ile insan ile Tanrı’nın birliği gerçekleştiğinden ölümsüzlüğün ön tadı ve insanın Tanrı Krallığı’na sonsuz katılım payı olarak Tanrı’nın mucizevi ziyareti gerçekleşir.
Buna ek olarak, insanın doğa yasalarından özgürlüğüne ve dünyevi ihtiyaçların sınırlamalarından özgürlüğüne tanıklık eden mucizeler, insanın Ruh’un özgürlüğü ile paydaşlığının “işaretlerini” oluşturur.
Sevgi mucizelerden üstündür
Elçi Pavlus, Korintlilere elçisellik, peygamberlik, öğretmenlik, mucize yaratma gibi Kutsal Ruh’un armağanları hakkında yazdıktan sonra, onların gayretini en üstün değerlere odaklanması konusunda önerilerde bulunuyor. “Ama siz daha üstün armağanları gayretle isteyin” (1. Korintliler 12:31), size en iyi yolu göstereyim diyor onlara. Peki, hangi yolu? Kilise’nin Bedenini inşa etmek amacıyla diğer tüm ruhsal armağanların doluluğunu ve gerçekliğini elde etmek için sevginin yolunu işaret ediyor. Tanrı’nın lütfunun armağanları bağımsız olarak yaşanmaz ama sevginin gücüyle imanlıların topluluğunda paylaşılır. Bu paydaşlık olmadan kilisenin gizemine ve mucizesine katılımımız söz konusu olamaz.
Bundan dolayı, Aziz Pavlus’un yukarıdaki sözlerini yorumlayan Altın Ağızlı Aziz Yuhanna, en büyük mucizenin tüm iyi şeylerin kökeni olan sevgi olduğunu vurgular. Eğer O’ndan gelen sevgi ve ahlakı uygularsak başka hiçbir mucizeye ihtiyaç duymayacağız ama eğer onu uygulamamazsak, mucizelerden de hiçbir şey kazanamayacağız. Ne yazık ki, bencillik ve sömürü nedeniyle sık sık yanlış yorumlanan ve çarpıtılan mucizeler hakkında kilisenin imanını ve konumunu yeniden yorumlayarak şunu söylüyor: “biz imanlıların gözle görülür işaretleri ihtiyacı yoktur çünkü iman her şeye yeter, mucizeler imanlılar için ihtiyaç değildir ama imansızlar içindir.”
İncil’in gerçeğinin tezahürü
Mesih’in dirilişinin tanıkları olan Elçiler tarafından gerçekleştirilen sayısız mucize, insanların kalplerinde Mesih’e iman ve sevginin pekişmesi için İncil’in bir tezahürüydü. Eneyas’ın iyileşmesi ve Tabita’nın dirilişi, dirilmiş Rab’bin mucizevi sözünü gösterirler. Kilise, o zamandan beridir, İsa Mesih’in yaşam ve diriliş, neşemiz, iyileşmemiz, umudumuz ve beklentimiz olduğunu ilan ederek insanların imanını pekiştirmeyi asla durdurmadı ve hiçbir zaman da durmayacak.
Arhimandrit N. K. Foni Kiriou (Rab’bin Sesi) 19 numaralı broşüründen alıntılanarak tercüme edilmiştir. 7 Mayıs 2023
