Rab her zaman yanımızdadır
Rab’bimiz İsa Mesih, bugünlerde kutladığımız şanlı Göğe Yükselişinden önce, öğrencilerine, çok önemli ve anlamlı bir söz verdi: “İşte ben, dünyanın sonuna dek her zaman sizinle birlikteyim.” (Matta 28,20). Bayramda okunan kontakion[1], Rab’bin şu sözlerinden bahseder: Uğrumuza kurtuluşu gerçekleştirip yeryüzündeki şeyleri göktekilerle birleştirdiğinde, görkem içinde yükseldin, Tanrımız Mesih. Hiçbir şekilde bölünmeden ama ayrılmaz kalarak Seni sevenlere şöyle dedin: “Ben sizinle birlikteyim ve kimse size karşı değildir”.
İnsan mantığına göre bu, anlaşılmaz görünüyor. İsa Mesih öğrencilerin gözlerinin önünden giderken, ve kısa bir süre sonra gökyüzünün derinliklerinde tamamen gözlerden kaybolurken nasıl olacaktı da Rab, yeryüzünde O’nsuz kalan öğrencilerle hep “birlikte” olacaktı?
Tabiidir ki İsa Mesih’i sadece insan olarak gören biri için bu, makul bir soru olurdu. Ancak İsa Mesih’in sadece İnsan değil aynı zamanda Tanrı da olduğuna, yani Tanrı-İnsan olduğuna inananlar için hiçbir soru işareti oluşmaz. Çünkü Tanrı olarak “her yerde hazır olan ve her şeyi tamamlayandır” (Semavi Kral duası). Mezmurcu ise şöyle bahseder: “Tanrımız yeryüzünde ve gökyüzünde istediği her şeyi gerçekleştirdi (Mezmur 113,11- Yetmişler Çevirisi). “Her yerde hazır” olmasının dışında, Rab’bimiz bize müminleriyle özel bir ilişkisi olacağını da söyledi: “Nerede iki ya da üç kişi benim adımla toplanırsa, ben de orada onların arasındayım.» (Matta 18,20). Yani müminlerin bir araya gelip beraberce Rab’be ibadet ettiği her yerde, İsa Mesih de vardır. Onların arasında bulunur, onları dinler ve yanıtlar. Elbette, Bilgelerin Bilgesi ve İnsansever Rab, her insana farklı şekilde yaklaşır. Ama İsa Mesih aramızdaki varlığını hissedilebilir ve canlı kılmak için Fısıh Yemeğinde olağanüstü derecede hayranlık uyandırıcı bir yol belirledi; bu yol Kutsal Efkaristiya Sakramentinde gerçekleşir.
Ekmek ve şarabın İsa Mesih’in bedenine ve kanına dönüşmesinden sonra, İsa Mesih’in öğrencilerine söylediği sözleri hepimiz biliriz: “Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın» (Luka 22,19). Ve O zamandan beridir, her Kutsal Litürji’de Kutsal Elçiler bunu yaptı, onların halefleri olan Episkoposlar ve Papazlar da bunu yaptı ve günümüzde de yapmaya devam ediyorlar. Müminlerin huşu içinde hazırladığı armağanları Kutsal Sunağa sunuyoruz, ekmek ve şarabı İsa Mesih’in Kutsal Bedenine ve Kutsal Kanına dönüştürmek için inen Kutsal Ruh’a yakarıyoruz ve o andan itibaren İsa Mesih’in Kendisi artık aramızdadır! Yani Kutsal Litürji’de, Dirilmiş İsa Mesih capcanlı olarak görünür, tıpkı o zamanlarda öğrencilerine göründüğü gibi. Bu muhteşem olay karşısında “aklın” başı döner! İnsanın sınırlı aklı, bu Epifani’yi (İsa Mesih’in görünmesini), Tanrı’nın müminlerine verdiği bu ölçülemez şerefi kavrayamaz!
Kutsal Litürji esnasında Kutsal Sunağın üzerinde gerçekleşen bu olay karşısında gözleri kamaşan Altınağızlı Aziz Yuhanna şöyle der: “Sunağın üzerinde çarmıha gerilmiş ve dirilmiş Rabbi gördüğün zaman, insanların arasında olduğunu mu, yoksa göklere yükselip saf ruhun ve temiz kalbinle göklerde olanları gözlemlediğini mi düşünürsün? Bu ne kadar büyük bir mucizedir! Rab’bin İnsanseverliği ne kadar da büyüktür! Baba ile göklerde oturan İsa Mesih, o sırada, Litürjiyi icra eden din adamının ellerindedir ve İsa Mesih’i, O’nu iman ve sevgileriyle sarmalama arzusunda olanlara verir. (bkz. Altınağızlı Yuhanna’nın Ruhbanlık hakkında 3. Nutku. Patrologia Cilt 48) Altınağızlı Aziz Yuhanna, kendi imzasını taşıyan İlahi Litürji metninde de buna benzer bir anlama yer vermiştir.
Ya Rab İsa Mesih, Allah’ımız, kutsal meskeninden[2] ve krallığının izzet tahtından[3] bize dikkat et ve bizi kutsamaya gel. Sen ki yücelerde Peder’le birlikte oturmakta ve burada aramızda görünmeden bulunmaktasın. Bizi lâyık kılarak, kudretli elinle[4] lekesiz bedenini ve değerli kanını bize ve bizim vâsıtamızla da bütün halka ver. (Papazın Kutsal Armağanları müminlere vermeden önce okuduğu dua)
Kutsal Litürji’de ve müminin hayatında, Tanrı-İnsan Rab’bimizin kişisel varlığı bir gerçekliktir. Mümin, insan aklıyla bu gerçekliği kavrayamayabilir ancak kalbindeki imanı güçlüyse ve İsa Mesih’e karşı sıcak bir sevgi duyuyorsa, İsa Mesih’in varlığını canlı bir şekilde hisseder. İşte bu yüzden Ortodoks mümin Kutsal Litürji olmadan yaşayamaz.
Ama bizim İsa Mesih’le birlikte olmayı istediğimizden daha çok, Rab’bimiz İsa Mesih bizimle olmayı arzular. İsa Mesih, bu güçlü arzusunu Getsemane bahçesinde çarmıha gerilmeden önce ettiği duada ifade eder: “Baba, bana verdiklerinin de bulunduğum yerde benimle birlikte olmalarını ve benim yüceliğimi, bana verdiğin yüceliği görmelerini istiyorum. Çünkü dünyanın kuruluşundan önce sen beni sevdin” (Yuhanna 17,24 Rab’bin Başkahinlik Duası).
Peki Kurtarıcımız İsa Mesih niçin bizim onun yanında olmamızı ister? Çünkü bizi sevdiği için. Aziz Yuhanna’nın yorumuna göre İsa Mesih’in her birimiz için söylediği sözlere kulak verelim: “Ben baba, kardeş, güvey, ev, gıdâ, elbise, kök, temelim. Her ne istersen benim. Öyle ki başka hiçbir şeye ihtiyaç duymayacaksın. Sana ben hizmet edeceğim, çünkü hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye geldim. Ben hem dost, hem yabancı, hem baş, hem kardeş, hem de anayım. Ben her şeyim. Sâdece bana dostlukla bağlan. Senin için fakir oldum, senin için yersiz yurtsuz oldum, senin için Haç’a gerildim, senin için mezara indim, senin için yücelerde Peder’e şefâat ederim. Peder tarafından senin için aracı olmak üzere yeryüzüne gönderildim. Sen benim için her şeysin. Hem kardeş, hem ortak vâris, hem dost, hem de uzuvsun. Daha fazla ne istiyorsun? Seni sevenden neden yüz çeviriyorsun?”
Keşke kardeşlerim, İsa Mesih ile yarenlik etmeye özlem duyalım ki O’nun hayatlarımızdaki ve sonsuz nimetlerindeki varlığının mutluluğunu yaşayalım. Amin.
Pisidia Metropoliti Sotirios
[1] Kontakion: Her bayramın içeriğini ve anlamını özetleyen ilahi.
[2] 1. Krallar 8:39.
[3] Matta 19:28, 25:31.
[4] Yasa’nın Tekrârı 9:29.
