Kafsokalivialı Aziz Porfirios üzerine vaaz

Aziz Porfirios 1905 yılında Yunanistan’daki Evia Adası’nın bir köyünde doğdu. Küçük yaştan itibaren, keşiş olmayı çok istedi ve 13 yaşındayken Athos Dağı’na gitti. (Aynaroz) Bir yıl sonra keşiş oldu (tepe traşı edildi) ve sonraki altı yıl boyunca iki İhtiyar keşişe itaat ederek yaşadı. Ciddi bir hastalık nedeniyle, Kutsal Dağ’dan ayrılıp Evia’ya geri dönmek zorunda kaldı ve yerel bir manastıra yerleşti. Orada Diyakon ve Rahip olarak atandı.

1940′ta Atina Omonia Polikliniği’ndeki Aziz Gerasimos Kilisesi’ne yerleştirildi. 1973’da bir manastır kurma isteğini sürdürmek için Atina‘dan ayrılıncaya dek, poliklinikte hizmet etti. Başlangıçta, Penteli‘nin Kallissia‘sındaki (Penteli Manastırı’nın altındaki) Aziz Nicholas Kilisesi‘ne yerleşti. Daha sonra Kurtarıcı’nın Yüzünün Değişmesi (Metamorfoz) Kutsal Manastırının inşa edildiği inziva yerine, 1979 yılında (Attika’daki Milesi köyüne yakın) taşındı.

Hem Atina‘daki kilisede hem de inziva yerinde, Aziz Porfirios, günah itirafı, manevi danışmanlık ve üzüntülerine bir çare bulmak için birçok kişi tarafından ziyaret edilirdi. O bir aziz olarak ün kazandı. Tanrı tarafından ona verilen müthiş manevi armağanları sayesinde, kendisine gelenlere ruhsal olarak büyümeye, günahları için içtenlikle tövbe edip Kiliseye daha da yakınlaşmalarına yardım ederdi. Tanrı’dan gelen birçok mucize, Aziz Porfirios‘un dualarına atfedilir.

İnsan şöhretinden kaçınmak için Aziz Porfirios, 1991 Kasım‘ında Athos Dağı’ndaki eski hücresine geri döndü. Aynı yılın 2 Aralık tarihinde orada hayata gözlerini yumdu. Son sözleri, Rab‘bin inananların birliği için ettiği duadandı: “Hepsi bir olsunlar” (Yuhanna 17:20). Aziz Porfirios Ekümenik Patrikhane Kutsal Sinodu tarafından 27 Kasım 2013 tarihinde azizler listesine alınmıştır.

Bu, günümüzde yaşayan bu büyük azizin hayatının bir özetidir. Sözlerini duymak ve ondan öğrenmek bizim nimetimizdir. Okuma yazma bilmeyen bir köylüyü, etkileyici bir yaşlı ve ruh rehberine dönüştüren şey neydi? Nasıl Ortodoks dünyasında bilinen, mucizevi bir Aziz oldu? Hiç şüphe yok ki, bu, onun İsa Mesih için duyduğu büyük inanç; Rab ve insanlar için duyduğu sevgisi nedeniyle oldu. Yaşamının paklığını, durmayan duasını ve günlük manevi mücadelelerini de ekleyebiliriz. Elbette bu erdemler, Tanrı’nın lütfuyla yüceltilen tüm Azizler tarafından sahip olunur.

Porfirios’da ayrıca büyük bir çabayla edindiği bir başka erdem de görebiliriz. Bu erdem itaattir. Hayatının ilk yıllarından, Athos Dağı’ndaki İhtiyarların her sözüne harfiyen itaat ederek bu erdeme sahip oldu. Aziz Porfirios, Rab’den aldığı içsel armağanlar ve ilahi nimetler, Ihtiyarlara itaat ettiğinden kendisine verildiğini söylerdi.

İtaat meselesi bizi zorlar. Çağımızda itaat yanlış anlaşılmaktadır. Özgürlüğümüzü ihlal ettiğini, alçalttığını ve bizi küçük düşürdüğünü düşünüyoruz. Birçok Hristiyan itaati askeri disiplinle ya da bir kölenin ustalarına karşı hizmetiyle karıştırır. Bunların hiçbiri doğru değil. Mesih’in öğrettiği itaat, Kendisinin Babasına verdiğidir. Bu kişi için büyük bir sevgiyle yapılan, diğerinin isteğinin sorgusuz kabulüdür. Bu itaat sevgi ve şükrandan kaynaklanır. Bu itaat, onu kabul eden kişiye Tanrı’nın rahmetini ve neşeyi getirir. Manevi Babalarımıza, Piskoposlar ve rahiplere itaat etmek inananı birçok tehlikeli tuzaklara karşı korur. Aziz Porfirios’un kendisi hakkında söylediği şey şu: “Itaat etmeye sevgi ve mutlulukla düştüm. Bu itaat beni kurtardı. Sadece ondan dolayı Tanrı bana basiretli olma nimetini verdi. Ve onları sevdiğim için, (Ayonorozdaki Ihtiyarları yani) bu sevgi benim onların ne istediğini anlamamı sağladı (1) Itaat etmek benim için çok faydalıydı. Beni değiştirdi… İtaate boyun eğdim. Tanrı’nın hayatıma getirdiği geri kalan her şey kendiliğinden oluştu. Bazı şeyleri önceden görme nimeti Tanrı’dan bana yine itaat ettiğim için verildi. “İtaat Mesih için duyulan sevginin göstergesidir. Ve Mesih özellikle itaatkâr insanları seviyor “(2) “Episkopos Kilisede Mesih’in yerindedir. Episkopos ile ilişkinizi kıramazsınız, çünkü o zaman duanız göklere ulaşmaz, meyve vermez.”(3).

Porfirios’un sözlerinden ve örneklerinden, manevi babalara olan bu büyük itaat erdemi olmadan, Hristiyanların manevi olarak ilerleyemeyeceğini anlayabiliriz. Elçi Aziz Pavlus’un Hristiyanlara öğüt vermesinin nedeni budur: “Önderlerinizin sözünü dinleyin, onlara bağlı kalın. ” (İbraniler 13:17).

Aziz Porfirios’un şefaatiyle, manevi babalara itaat etmeyi becerelim, böylece biz de İlahi Lütfun tatlı meyvelerinin tadını çıkarabileceğiz. Amin.

(1) Life and Words of Elder Porphyrios Kafsokalyvitis· Issue of Chrysopigi Monastery Chania 2006 syf 53.

(2) syf. 73

(3) syf. 106