/ Konuşmalar, aziz pederlerin sesi / Sözün adımlarım için kandil ve yoluma ışıktır

Sözün adımlarım için kandil ve yoluma ışıktır

Kandil, Işık

Sözün adımlarım için kandil ve yoluma ışıktır

Saygıdeğer Babamız, İman İkrarcısı Maksimus’un vaazlarından

Şamdana konulan kandil Peder’in ışığıdır, dünyaya gelen her insan aydınlatan gerçek ışık (bk. Yuh. 1. 9). Bizden bedenimizi alan Rabbimiz İsa Mesih kandil oldu; öyle adlandırıldı, yanı Peder’in öz doğal bilgeliği ve sözü. Tanrı’nın Kilise’nin iman ve sevgi ile öğütlerinde gösterdiği, iman sahiplerinin kutsal yaşamlarında ve emirlerinden esinlenen davranışlarında yükseklerde tutulan ve toplulukların gözlerinde parlayan bu kandildir. Evde olan herkesi, yani bu dünyadaki tüm insanları aydınlatır. Bunun içindir ki. tanrısal sözün kendisi de şöyle der: “İnsanlar da kandil yakıp tahıl ölçeğinin altına koymazlar. Tersine, kandilliğe koyarlar; oradan da evdekilerin hepsine ışık verir” (Mt 5, 15). Söz kendini kandil diye adlandırıyor. Çünkü doğal olarak Tanrı iken, ışığını bağışlamak için insan oldu.

Davut da Rabbe kandil dediğinde, kanımca bunu anlamıştı: “Sözüm adımlarım için kandil ve yoluma ışıktır” (Mezm. 118, 105). Çünkü kurtarıcım ve Tanrım cehaletin ve sapıklığın karanlıklarını dağıtmayı biliyor ve Kutsal Kitap bu yüzden de ona kandil diyor.

Gücü ve bilgeliği ile O, güneşin yaptığı gibi cehaletin ve sapıklığın her türdeki sislerini dağıttı. Onunla birlikte adaletin ve tanrısal emirlerin yolunda ilerleyenlere rehberlik ediyor.

Kutsal Kilise’ye şamdan dedi. Çünkü onda, vaaz etmenin aracılığı ile, Tanrı’nın sözü parlıyor. Böylece gerçeğin parıldamaları ile bu dünyada bir evdeymiş gibi bulunanları aydınlatıyor ve akılları Tanrı bilgisi ile zenginleştiriyor.

Kilise tarafından ilan edilen bu söz kesinlikle şamdanın tepesine, yani Kilise’nin yeteneğinde olan saygınlığın ve bağlılığın zirvesine konulmalı. Çünkü söz, bir tahıl ölçeği gibi yasanın şekli ile gizlenirse, herkesi sonsuz ışıktan yoksun tutar. Maddi duyumun aldatıcı peçesini çekmeye gayret göstermeyene tinsel görmeyi iletemez. Hatta yanlışlık ve sahtekarlık yüzünden doğru yoldan

uzaklaştırabilir. Bunun aksine Kilise’nin şamdanına yerleştirilmelidir. Bunun anlamı ise, açıklanan sözün, Kilise tarafından açık­landığı şekilde, içsel ve tinsel olarak anlaşılmasıdır. Salt bu tarzda dünyada bulunan her insanı gerçekten aydınlatabilecektir. Çünkü Kutsal Kitap, tinsel olarak anlaşılmaz ise salt yüzeysel ve taraflı bir anlam taşımış olur ve zengin özünün tümünü yüreğe aktaramaz. İç düşünce ve sözün bilinçli işlenmesi ile yaktığımız kandili tahıl ölçeğinin altına koymaktan sakınalım; yani ışık ve bilgi veren o güçlü enerjisini küçük düşürmeyelim. Bilgeliğin anlatılamaz canlılığını, bir suç işlercesine, şekil yüzünden azaltmayalım. Kandili şamdanın, yani Kutsal Kilise’nin üzerine koyalım ki, gerçek ve eksiksiz bir yorumun yüksek zirvesinden tanrısal gerçeklerin görkemini herkese gösterebilsin.

Sözün adımlarım için kandil ve yoluma ışıktır