Ebedi hayat hakkında
(Aziz Paisios)
Aziz Paisios sık sık ‟burada kök salmayacağımızıˮ ve bu hayattan ayrılacağımızı unuttuğumuzu söylerdi.
Bütün insanlar hayatın daha derin mânâsını kavramaya mecbur. Kendisi bunu ‟Vatanımız olan gökyüzü, yâni Cennet için yapılan hazırlıkˮ olarak belirliyordu. ‟Herşeyˮ insanın bu mânâyı kavramasından ibarettir. Allah iyidir ve bütün insanların kurtuluşunu istemektedir. Bundan dolayı da İsa Mesih Haç’a gerilmiştir.
Aziz, Cennet’in kapısının aslında dar olduğunu düşünmüyordu. “Insanda, cılız da olsa, Allah’ı üzmeme arzusu var olduğu sürece, tabiatında iyi olan Allah, onu en iyi zamanında, yâni tövbe vaktinde alıp Cennet’e ‟şaşırtıcı bir şekildeˮ itmeyi tasarlayacaktır. Hiç değilse “filotimo”[1] gösterip kurtulalım”derdi.
Allah için insanı Cehennemde görmekten daha büyük bir ıztırap olamaz. İnsan Allah’a ve gelecek Hayata îman ederse, o zaman dünyevî hayatın boş olduğunu ve burada sâdece öbür Hayat için ‟pasaportunuˮ hazırlamak amacıyla geldiğini anlayacaktır. Bu hayat sefâ sürmemize değil, öbür Hayata intikal etmek için imtihan vermemize mahsustur. Bu hayatta her bir kimse Allah’ın dilediklerine ne ölçüde karşılık verdiğine göre sınanmaktadır. İnsanlar bunu hatırlıyor olsalardı alçaklıklar ve sitemler de ortadan kalkmış olacaktı.
[1] Filotimo : Peder Paisios’un sıkça kullandığı ve ruh asaleti, cömertlik, çıkar gütmeyen, yakıcı ve taşkın bir sevgi, cömert bir gayret, kendini hep Tanrı’ya ve komşusuna feda etmeye hazır bir özveri ruhu anlamlarına gelen kelime. Bailly’nin Yunanca sözlüğüne göre : “hararetli bir hamaratlık, gayret, cömertlik ; onurlandırmaktan, saygı göstermekten hoşlanmak.” Kelime, hemen tüm anlamları dikkate alınarak sistematik bir şekilde “cömert gayret” ifadesiyle karşılanmaya çalışılmıştır.
