7 Eylül, Aziz Daniel Katounakiotis’i anma günü

Üstat Daniel Katunakyotis, dünya hayatında Dimitrios Dimitriadis olarak bilinen, keşiş ve Athos Dağı’nda Danielaioi(Daniilei) kardeşliğinin kurucusudur. (İzmir, 1846 – Athos Dağı, 8 Eylül 1929). Athos Dağı’nda yaşadı. 2020’de Konstantinopolis Ekümenik Patrikhanesi tarafından aziz ilan edildi. Yortusu 7 Eylül’de kutlanmaktadır.

Yaşamı

1846’da İzmir’de silahtar bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi, ailenin en küçük çocuğuydu ve olağanüstü yeteneklerle donatılmıştı. Kalabalık bir ailenin en küçük oğluydu ve İzmir Rum cemaatinin eğitim kurumlarından olan Evengelical School(Ευαγγελική Σχολή) of Smyrna Okulu’ndan onur derecesiyle mezun oldu. Dimitrios gençlik yıllarında neredeyse tüm Filokalya’yı ezbere biliyordu. 19 yaşındayken keşiş olmak için Peloponesos (Mora) ve Hidra, Tinos, Paros ve İkarya adalarındaki çeşitli manastırları ziyaret ederek çeşitli Ortodoks büyükleriyle tanıştı. Özellikle de Paros’ta, Paroslu Aziz Arsenyos ile tanıştı. Genç Dimitrios’un onunla kalıp pratik yapma isteğine cevaben, Paroslu Aziz Arsenyos ona Athos Dağı’ndaki o zamanlar ünlü ve gelişen Aziz Panteleymon Manastırına gitmesini tavsiye etti. 1866’da Aziz Panteleymon Manastırı’nda Daniel adıyla keşiş olarak takdis edildi ve burada manastırın başrahibi ve pek çok keşiş tarafından saygı gördü. Keşiş Daniel, bu dönemde manastırın sekreteri olarak görev yaptı. 1874’ten 1875’e kadar Rus keşişler Aziz Panteleymon Manastırı’nı kontrol etmeye çalıştılar, bu da tartışmalara ve gerginliğe yol açtı. Sonuç olarak, aralarında Küçük Azize Anna Skitisine taşınan keşiş Daniel’in de bulunduğu Yunan keşişler oradan ayrıldılar. Vatopedi’de 5 yıl kaldıktan sonra 3,5 yıl tek başına yaşadığı Katunakya’ya taşındı. 1883’ten itibaren buraya başka keşişler de yerleşmeye başladı, böylece Danielaioi(Daniilei) kardeşliği kuruldu.

Selanik’te

Aziz Panteleymon Manastırı’ndaki gerginlikler nedeniyle Daniel, Ekümenik Patrikhaneye çağrıldı ve Athos Dağı’ndan kalıcı olarak uzaklaştırılmakla cezalandırıldı. Selanik Metropoliti Yoakim’e(daha sonra Konstantinopolis’in Patriği 3. Yoakim olacak olan), Selanik Metropolitliği’ne bağlı bir (şifacı) manastırda kalması için gönderildi. Azize Anastasia Farmakolitra manastırında kalmayı tercih ederek orada oruç ve ayinler vesilesiyle Athos Dağı geleneklerini tanıtarak manastırın yeniden canlanmasına katkıda bulundu. Rus keşişlerin Aziz Panteleymon Manastırı’nın kutsallığını bozmasından ve Rus Başrahip Makaryos’un başarılı bir şekilde atanmasının akabinde, Daniel’in sürgünü bitti. Athos Dağı’na dönmesine izin verildi, ancak Aziz Panteleymon Manastırı’na değil.

Athos Dağı’na Dönüş

Athos Dağı’na döndüğünde, yaklaşık beş yıl Vatopedi Kutsal Manastırı’nda kaldı ve 10 yıl boyunca nefritten (böbrek iltihabı) mustaripti ama 31 Ağustos’ta Vatopedi manastırında Validetullah’ın Kutsal Kemeri bayramını kutlarken aniden iyileşti. Vatopedi Manastırı’ndan memleketi İzmir’e, manastırın işlerini burada halletmek için gönderildi. Dokuz ay İzmir’de kaldı. İzmir Metropoliti Meletyus, Daniel’den etkilendi ve ona İzmir’de kalma ve yardımcısı olarak Episkopos olma teklifini sundu ancak kendisini buna layık görmedi. Münzevi bir hayat yaşamak istediği için reddetti ve böylece Athos Dağı’na döndü. 1881’de, Katunakya’daki Danieleian (veya Danielaioi/Daniilei) Kardeşliği’nin temelini attı.

Üstat Daniel, menkıbe sanatını icra etti ve onu bugün hala uygulayan kardeşliğine devretti. Ayrıca manevi ve teolojik konularda yazdığı makaleler ve yüzlerce mektupla tanınır.

Üstat Daniel, Pentapolis Episkoposu Aziz Nektarios, Üstat Filotheos Zervakos ve Rahibe Theodosia (Tinos’taki Keçrovuni Manastırı’nın başrahibesi), yazar Aleksandros Moraitidis (daha sonra Keşiş Andronikos) ile ruhsal olarak bağlantılıydı. Aynı zamanda 1920’lerde İsihiast Aziz Yusuf onun öğrencisi oldu.

Müritlerinden biriyse Üstat Kallinikos’du (İsihast Kallinikos olarak da bilinir; 1930’da vefat etti).

Solda Aziz Daniel Katounakyotis / Sağda Aziz Nektarios

Manevi Öğüt ve İkna Kabiliyeti

Üstat Daniel, manevi öğüt ve teselli etme kabiliyetlerine sahipti. Daha önce pek çok keşiş ve sivil insanı koruyup iyileştirdi. Pentapolis Metropoliti Aziz Nektarios ile manevi dostluk içindeydi. Ayrıca Paros adasındaki Longovarda Manastırından Paroslu Filotheos (Zervakos) ve diğer keşişlerle de mektuplaşıyordu. Üstat Daniel onları ilahiyatçı Apostolos Makrakis’in sapkınlığından korudu. Tinos adasındaki manastırdan başrahibe Theodosia’ya göndermiş olduğu yaklaşık 200 mektup ve yine kendisine ait olan 70 yazısı günümüze ulaşmıştır.

Sivil bir insan olan Kostis Marmaras, spiritüalizmle ilgileniyordu. Ruhsal güçlerin, elektrik gibi fiziksel bir enerji kaynağından gelip gelmediğini bilmek istiyordu. Sonra bunun ruhtan ve kendi görüşüne göre Kutsal Ruh’tan olduğu kanısına vardı. Böylece Kostis 30 yıl boyunca spiritüalizmle ilgilendi, düşünceleri okumak, azizlerle konuşmak ve uyumuş insanların ruhları gibi konulara daldı. Bundan sonra, maneviyatla alakalı olarak Üstat Daniel’in spiritüalizme karşı yazdığı bir kitabını buldu ve ruhların kutsallığından şüphe etmeye ve üstada bunu soran mektuplar yazmaya başladı. Üstat, Kostis’i spiritüalizmin bir yanılsama olduğuna ikna etmeyi başardı. Ancak Kostis’in tamamen iyileşmesi çok uzun zaman aldı. Büyük Aziz Vasilyos’un şeytan çıkarma dualarını okumaya başladığında, iblisler onu geceleri acımasızca dövüyordu. Sonra şeytani vizyonlar görmeye başladı ve bunların Allah’tan geldiğini sandı. Ama en sonunda, Kostis şeytani hilelerin ağından çıkmayı başardı, ancak bu hakikat sahibi Üstat Daniel’in yardımıyla oldu.

Peder Kallistratus hayatının sonunda ruhsal yanılgıya yakalandı. İlahi Litürji esnasında titremeleri başladığında bunun Allah’tan gelen bir şey olduğunu sanıyordu. Ancak kesin olarak emin değildi ve Üstat Daniel’e yazmaya karar verdi. Üstat, “Akli dua üzerine, Üstat Daniel’in Kallistratus’a Mektubu” (1916, “Semavi Yaşam”) isimli geniş bir mektupla yanıtladı. Üstat Daniel, Allah’tan gelen ve kötü ruhlardan gelen lütuf ve titreme eylemlerini ayrıntılı olarak analiz etti. Azizlerden hiç kimsenin peder Kallistratus gibi bir titreme deneyimi olmadığını yazmıştır. Ayrıca, şeytani güçlerden gelen benzer bir titreme vakasını deneyimleyen keşiş Alipios’un nasıl da bunun farkında olmadığını ve boş bir gururla bunu sürdürdüğünü anlatır. Ve üstat, ikna edici argümanlarla pederi de kötü ruhlar sebebiyle bu titremeleri yaşadığına ikna etmiş oldu. Bu yanıt vesilesiyle Peder Kallistratus, Üstat Daniel’in mektubu, yumuşak huyluluğu ve yanılsamayı açıklama şekli karşısında hayrete düştü.

Keşiş Daniel’in, İviron skitisinden bir keşiş olan Markianus’a, “rüyaların reddedilmesiyle ilgili yanıtı” (1918, “Semavi Yaşam”) adlı bir mektupta, Üstat Daniel, Nikolaos adında pek bilgili bir adam hakkında şöyle yazar: Validetullah’ın ikonasından bitmeyen bir yürek duası armağanı aldığını ve ardından vizyonlar görmeye başladığını söyledi. Allah’tan Eski Ahit’teki peygamberlerle aynı vizyonları almayı istedi. Sonra Şeytan ona başka birçok sapkın batıl inanç sundu: Aziz Spiridon yortusunda gününde, sözde bu “aziz”, Nikolaus’un önüne çıktı ve ona elini Mesih’e “kurban olarak sunmasını” ve mumla yakmasını söyledi; hatta bu adam Protestanlar tarafından ikinci kez vaftiz edildi çünkü iblisler ona havarilerin zamanındaki uygun vaftizi sadece Protestanlar’ın yaptığını söylediler. Üstat Daniel, bu adama günah itirafı yapıp yapmadığını sorduğunda, “Mesih’in ona bunun gerekli olmadığını ve şu anda gerçek günah çıkaranların olmadığını’’ söylediğini söyledi. 6 saat boyunca farklı sanrılar hakkında dinledikten sonra, Üstat Daniel’in o kişiyi Kutsal Yazılar’daki birçok ayetle ve makul argümanlarla akıl yürütmesini sağlaması 2 saat sürdü. Vizyonlarının izlerini ömrünün sonuna kadar görmüş olsa da adam ikna olmuş ve bu vizyonlara direnmeye başlamıştır.

Ölümü

Eylül 1929’da üstat soğuk algınlığına yakalandı. Ölümünü önceden seziyordu ve kutsal komünyonu almak için izin istedi. 8 Eylül 1929’da, Validetullah’ın Doğumu yortusunda, İlahi Liturji ve Hastalara Yağ Sürülmesi Töreni’nden sonra, Üstat Daniel Rab’de uyudu.