14 Mart Nusiya’lı Başkeşiş Aziz Benedikt
Adı (Benediktus) Latin dilinde “Kutlu” anlamına gelir. 480 yılında Roma’nın kuzeydoğusundaki Nursiya isimli küçük bir kasabada doğdu. Yalnızca başlangıç düzeyinde eğitim aldı: sonraları kitap okuyup öğrenmesi sonucunda ‘ruhunun büyük anlayış gücünü kaybetmekten’ korktuğunu yazmıştır. Genç yaşta, keşiş olarak kabul edildiği bir manastıra kaçtı; sonradan uzak bir dağa çekilip uzun yıllar orada veya bir mağarada yaşadı ve kendisini duada yetkinleştirdi. Tek yiyeceği, onu keşiş yapan Romanus’un getirdiği ekmekti. O bölgede tanınınca dindar insanların ilgisinden kaçmak için mağarasını terk etti. Ancak bu kaçışı başarısız oldu ve zamanla etrafında bir keşişler topluluğu oluştu. Birçok ruhsal armağana sahipti: hastaları iyileştirdi ve kötü ruhları kovdu, ölüleri diriltti, çok uzaklardaki insanlara görüm aracılığıyla göründü.
Benedikt on iki adet manastır kurdu; en ünlüleri Monte Cassino’dadır. Önceleri On İki Elçiyi taklit etmek için her bir manastırda on iki keşiş yaşardı. Keşişler için kurduğu Düzen Aziz Yuhanna Kassiyan ve Aziz Büyük Vasil’in yaptıklarını temel alıp batı manastırları için standarda dönüşmüştür. Bu nedenle ona bazen Batıdaki keşişlerin ilk öğretmeni denir.
Bu aziz, ölümünden altı gün önce mezarının hazırlanmasını buyurmuş, tüm keşişlerini bir araya toplamış, onlara nasihatte bulunmuş ve önceden bildirdiği günde ruhunu Tanrı’ya teslim etmiştir. Ölüm anında farklı yerlerdeki iki keşiş bir görüm görmüşlerdir: bu görümde yerden göğe yükselen bolca süslü ve her iki yanında insanlar bulunan bir yol görmüşlerdir. Bu yolun tepesinde ışık gibi parlak giysili ve anlatılamayacak güzellikte bir adam durmuş ve onlara bu yolun Tanrı’nın sevdiği Benedikt için hazırlandığını söylemiştir. Bu şekilde keşişler başrahiplerinin öldüğünü anlamışlardır. (547)
