Altın ağızlı Yuhanna’nın Kutsal ayin metni (türkçe-yunanca)

Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον, δέσποτα.

Ὁ Ἱερεύς· Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος ἐκφωνεῖ τὴν δέησιν, τοῦ Χοροῦ ψάλλοντος μεθ’ ἑκάστην δέησιν τό· Κύριε, ἐλέησον.

Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου καὶ τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπέρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος), τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντὸς τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τῆς πόλεως (ἢ τῆς ἁγίας μονῆς) ταύτης, πάσης πόλεως, χώρας καὶ τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καὶ τῆς σωτηρίας αὐτῶν τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰ πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεύς· Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὗ τὸ κράτος ἀνείκαστον καὶ ἡ δόξα ἀκατάληπτος, οὗ τὸ ἔλεος ἀμέτρητον καὶ ἡ φιλανθρωπία ἄφατος· αὐτός, Δέσποτα, κατὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου, ἐπίβλεψον ἐφ’ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὸν ἅγιον οἶκον τοῦτον καὶ ποίησον μεθ’ ἡμῶν καὶ τῶν συνευχομένων ἡμῖν πλούσια τὰ ἐλέη σου καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου.

Ἐκφώνως· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Καὶ ψάλλεται παρὰ τοῦ Χοροῦ τὸ Α΄ Ἀντίφωνον.

Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς. (ἐκ γ΄)

Ὁ Διάκονος· Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος· Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος· Τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰ πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεύς· Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου· τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλαξον· ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου· σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ.

Ἐκφώνως· Ὅτι σὸν τὸ κράτος καὶ σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Καὶ ψάλλεται ὁμοίως παρὰ τοῦ Χοροῦ τὸ Β΄ Ἀντίφωνον.

Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούϊα. (ἐκ γ΄)

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

Ὁ Διάκονος· Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος· Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος· Τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰ πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεύς· Ὁ τὰς κοινὰς ταύτας καὶ συμφώνους ἡμῖν χαρισάμενος προσευχάς, ὁ καὶ δυσὶ καὶ τρισὶ συμφωνοῦσιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου τὰς αἰτήσεις παρέχειν ἐπαγγειλάμενος· αὐτὸς καὶ νῦν τῶν δούλων σου τὰ αἰτήματα πρὸς τὸ συμφέρον πλήρωσον, χορηγῶν ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι τὴν ἐπίγνωσιν τῆς σῆς ἀληθείας καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον χαριζόμενος.

Ἐκφώνως· Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ψαλλομένου τοῦ Γ΄ Ἀντιφώνου παρὰ τοῦ Χοροῦ, ὁ Ἱερεὺς λαβὼν τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον δίδωσι τῷ Διακόνῳ, ὅστις περιέρχεται κύκλῳ τὴν ἁγίαν Τράπεζαν, ἑπομένου τοῦ Ἱερέως καὶ ποιοῦσιν εἴσοδον (τὴν λεγομένην μικράν). Διασχίσαντες δὲ τὸ βόρειον κλῖτος καὶ τὸ κεντρικὸν ἔρχονται εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ, τοῦ Διακόνου εἰπόντος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Ἱερεὺς λέγει τὴν εὐχήν·

ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ

Δέσποτα Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καταστήσας ἐν οὐρανοῖς τάγματα καὶ στρατιὰς ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων εἰς λειτουργίαν τῆς σῆς δόξης, ποίησον σὺν τῇ εἰσόδῳ ἡμῶν εἴσοδον ἁγίων ἀγγέλων γενέσθαι συλλειτουργούντων ἡμῖν καὶ συνδοξολογούντων τὴν σὴν ἀγαθότητα.

Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον, δέσποτα, τὴν ἁγίαν εἴσοδον.

Ὁ Ἱερεὺς· Εὐλογημένη ἡ εἴσοδος τῶν ἁγίων σου πάντοτε· νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος· Σοφία· ὀρθοί.

Ὁ Χορός· Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούϊα.

Ὁ Χορὸς ψάλλει τὰ Ἀπολυτίκια τῆς ἡμέρας, τὸ τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ καὶ ἐν τέλει τὸ Κοντάκιον τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιόδου.

Ὁ Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Ἱερεὺς· Ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος, ὁ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος, ὁ τρισαγίῳ φωνῇ ὑπὸ τῶν Σεραφὶμ ἀνυμνούμενος καὶ ὑπὸ τῶν Χερουβὶμ δοξολογούμενος καὶ ὑπὸ πάσης ἐπουρανίου δυνάμεως προσκυνούμενος· ὁ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγὼν τὰ σύμπαντα· ὁ κτίσας τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα σὴν καὶ ὁμοίωσιν καὶ παντί σου χαρίσματι κατακοσμήσας· ὁ διδοὺς αἰτοῦντι σοφίαν καὶ σύνεσιν καὶ μὴ παρορῶν ἁμαρτάνοντα, ἀλλὰ θέμενος ἐπὶ σωτηρίᾳ μετάνοιαν· ὁ καταξιώσας ἡμᾶς τοὺς ταπεινοὺς καὶ ἀναξίους δούλους σου καὶ ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ στῆναι κατενώπιον τῆς δόξης τοῦ ἁγίου σου θυσιαστηρίου καὶ τὴν ὀφειλομένην σοι προσκύνησιν καὶ δοξολογίαν προσάγειν· αὐτός, Δέσποτα, πρόσδεξαι καὶ ἐκ στόματος ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τὸν τρισάγιον ὕμνον καὶ ἐπίσκεψαι ἡμᾶς ἐν τῇ χρηστότητί σου. Συγχώρησον ἡμῖν πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον· ἁγίασον ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα· καὶ δὸς ἡμῖν ἐν ὁσιότητι λατρεύειν σοι πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν· πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων τῶν ἀπ’ αἰῶνός σοι εὐαρεστησάντων.

Ἐκφώνως· Ὅτι ἅγιος εἶ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί.

Ὁ Διάκονος· Καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεὸς, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος· ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ΄)

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἅγιος Ἀθάνατος· ἐλέησον ἡμᾶς.

Ὁ Διάκονος· Δύναμις.

Ὁ Χορός· Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος· ἐλέησον ἡμᾶς.

Εἶτα ὁ Διάκονος λέγει πρὸς τὸν Ἱερέα· Κέλευσον, δέσποτα.

Καὶ ἀπέρχονται ἐν τῇ Καθέδρᾳ, προηγουμένου τοῦ Ἱερέως καὶ ἑπομένου τοῦ Διακόνου.

Ὁ δὲ Ἱερεὺς ἀπερχόμενος λέγει· Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Ὁ Διάκονος δεικνύων διὰ τῆς δεξιᾶς τὸ ἱερὸν Σύνθρονον, λέγει· Εὐλόγησον, δέσποτα, τὴν ἄνω καθέδραν.

Ὁ Ἱερεὺς εὐλογεῖ πρὸς ἀνατολὰς λέγων·

Εὐλογημένος εἶ, ὁ ἐπὶ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας σου, ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν Χερουβίμ, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος· Πρόσχωμεν.

Ὁ Ἀναγνώστης ἀπαγγέλλει τοὺς στίχους τοῦ Προκειμένου.

Ὁ Διάκονος· Σοφία.

Ὁ Ἀναγνώστης ἀναγινώσκει τὴν ἐπιγραφὴν τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς.

Ὁ Διάκονος· Πρόσχωμεν.

Τοῦ Ἀναγνώστου ἀπαγγέλλοντος τὴν περικοπὴν τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος, ὁ Διάκονος, θυμιᾷ κατὰ τὴν τάξιν. Ὁ δὲ Ἱερεὺς ἀναγινώσκει πρὸ τῆς ἁγίας Τραπέζης τὴν εὐχὴν τοῦ Εὐαγγελίου·

ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, φιλάνθρωπε Δέσποτα, τὸ τῆς σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς καὶ τοὺς τῆς διανοίας ἡμῶν διάνοιξον ὀφθαλμοὺς εἰς τὴν τῶν εὐαγγελικῶν σου κηρυγμάτων κατανόησιν. Ἔνθες ἡμῖν καὶ τὸν τῶν μακαρίων σου ἐντολῶν φόβον, ἵνα τὰς σαρκικὰς ἐπιθυμίας καταπατήσαντες πνευματικὴν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τὰ πρὸς εὐαρέστησιν τὴν σὴν καὶ φρονοῦντες καὶ πράττοντες. Σὺ γὰρ εἶ ὁ φωτισμὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Εἶτα ὑποκλίνας τὴν κεφαλὴν τῷ Ἱερεῖ λέγει ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον, δέσποτα, τὸν εὐαγγελιστὴν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ (δεῖνος).

Ὁ Ἱερεύς· Ὁ Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου, ἐνδόξου, ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ (δεῖνος) δῴη σοι ῥῆμα τῷ εὐαγγελιζομένῳ δυνάμει πολλῇ εἰς ἐκπλήρωσιν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ἀγαπητοῦ αὐτοῦ Υἱοῦ, Κυρίου δὲ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Διάκονος· Ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν. Γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου.

Πληρωθείσης τῆς ἀναγνώσεως τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς, ὁ Ἱερεὺς εὐλογεῖ τὸν Ἀναγνώστην, ἐπιλέγων ἠρέμα· Εἰρήνη σοι.

Ὁ Χορὸς· Ἀλληλούϊα. (ἐκ γ΄)

Ὁ Ἱερεύς· Σοφία· ὀρθοί· ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.

Καὶ ὁ Ἱερεὺς εὐλογῶν τὸν λαὸν διὰ τῆς χειρὸς λέγει· Εἰρήνη πᾶσι.

Ὁ Χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.

Ὁ Διάκονος· Ἐκ τοῦ κατὰ (δεῖνα) ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα.

Ὁ Ἱερεύς· Πρόσχωμεν.

Ὁ Χορός· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

Καὶ ἀναγινώσκει ὁ Διάκονος τὴν τεταγμένην Εὐαγγελικὴν περικοπήν. Μετὰ δὲ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου ὁ Ἱερεὺς εὐλογῶν τὸν Διάκονον λέγει· Εἰρήνη σοι.

Ὁ δὲ Χορὸς ψάλλει ἀργῶς· Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

Εἶτα ὁ Διάκονος λέγει ἐκφώνως τὴν Ἐκτενῆ, τοῦ Χοροῦ ψάλλοντος μεθ’ ἑκάστην αἴτησιν τό· Κύριε, ἐλέησον. (ἐκ γ΄)

Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν.

Κύριε παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.

Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος).

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, διακόνων καὶ μοναχῶν καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν μακαρίων καὶ ἀειμνήστων κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας (ἢ τῆς ἁγίας μονῆς) ταύτης καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς κειμένων καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέπτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος.

Ὁ Ἱερεὺς· Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, τὴν ἐκτενῆ ταύτην ἱκεσίαν πρόσδεξαι παρὰ τῶν σῶν δούλων καὶ ἐλέησον ἡμᾶς κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου· καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου κατάπεμψον ἐφ’ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαόν σου, τὸν ἀπεκδεχόμενον τὸ παρὰ σοῦ πλούσιον ἔλεος.

Ἐκφώνως· Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

ΔΕΗΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΟΥΜΕΝΩΝ

Ὁ Διάκονος λέγει τὰς ὑπὲρ τῶν κατηχουμένων δεήσεις, τοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· Κύριε, ἐλέησον.

Εὔξασθε, οἱ κατηχούμενοι, τῷ Κυρίῳ.

Οἱ πιστοί, ὑπὲρ τῶν κατηχουμένων δεηθῶμεν· Ἵνα ὁ Κύριος αὐτοὺς ἐλεήσῃ·

Κατηχήσῃ αὐτοὺς τὸν λόγον τῆς ἀληθείας·

Ἀποκαλύψῃ αὐτοῖς τὸ εὐαγγέλιον τῆς δικαιοσύνης·

Ἑνώσῃ αὐτοὺς τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ.

Σῶσον, ἐλέησον, ἀντιλαβοῦ καὶ διαφύλαξον αὐτούς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Οἱ κατηχούμενοι, τὰς κεφαλὰς ὑμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνατε.

Ὁ Ἱερεὺς ἀναγινώσκει, πρὸ τοῦ ἁπλωθῆναι τὸ εἰλητόν, τὴν εὐχήν·

ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΟΥΜΕΝΩΝ

Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶν, ὁ τὴν σωτηρίαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ἐξαποστείλας τὸν μονογενῆ σου Υἱὸν καὶ Θεόν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺς δούλους σου τοὺς κατηχουμένους τοὺς ὑποκεκλικότας σοι τὸν ἑαυτῶν αὐχένα· καὶ καταξίωσον αὐτοὺς ἐν καιρῷ εὐθέτῳ τοῦ λουτροῦ τῆς παλιγγενεσίας, τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τοῦ ἐνδύματος τῆς ἀφθαρσίας· ἕνωσον αὐτοὺς τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ συγκαταρίθμησον αὐτοὺς τῇ ἐκλεκτῇ σου ποίμνῃ.

Ἐκφώνως· Ἵνα καὶ αὐτοὶ σὺν ἡμῖν δοξάζωσι τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος λέγει ἐκφώνως· Ὅσοι κατηχούμενοι, προέλθετε· οἱ κατηχούμενοι, προέλθετε.

Ὅσοι κατηχούμενοι, προέλθετε· μή τις τῶν κατηχουμένων.

ΔΕΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Ὅσοι πιστοί, ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Σοφία.

Ὁ Ἱερεύς·

ΕΥΧΗ ΠΙΣΤΩΝ Α΄

Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, τῷ καταξιώσαντι ἡμᾶς παραστῆναι καὶ νῦν τῷ ἁγίῳ σου θυσιαστηρίῳ καὶ προσπεσεῖν τοῖς οἰκτιρμοῖς σου ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Πρόσδεξαι, ὁ Θεός, τὴν δέησιν ἡμῶν· ποίησον ἡμᾶς ἀξίους γενέσθαι τοῦ προσφέρειν σοι δεήσεις καὶ ἱκεσίας καὶ θυσίας ἀναιμάκτους ὑπὲρ παντὸς τοῦ λαοῦ σου· καὶ ἱκάνωσον ἡμᾶς, οὓς ἔθου εἰς τὴν διακονίαν σου ταύτην ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματός σου τοῦ ἁγίου, ἀκαταγνώστως καὶ ἀπροσκόπτως, ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεως ἡμῶν ἐπικαλεῖσθαί σε ἐν παντὶ καιρῷ καὶ τόπῳ· ἵνα εἰσακούων ἡμῶν ἵλεως ἡμῖν εἴης ἐν τῷ πλήθει τῆς σῆς ἀγαθότητος.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος ἐξακολουθεῖ· Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Σοφία.

Ὁ Ἱερεύς·

ΕΥΧΗ ΠΙΣΤΩΝ Β΄

Πάλιν καὶ πολλάκις σοὶ προσπίπτομεν καὶ σοῦ δεόμεθα, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, ὅπως ἐπιβλέψας ἐπὶ τὴν δέησιν ἡμῶν καθαρίσῃς ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶ δῴης ἡμῖν ἀνένοχον καὶ ἀκατάκριτον τὴν παράστασιν τοῦ ἁγίου σου θυσιαστηρίου. Χάρισαι δέ, ὁ Θεός, καὶ τοῖς συνευχομένοις ἡμῖν προκοπὴν βίου καὶ πίστεως καὶ συνέσεως πνευματικῆς· δὸς αὐτοῖς πάντοτε, μετὰ φόβου καὶ ἀγάπης λατρεύουσί σοι, ἀνενόχως καὶ ἀκατακρίτως μετέχειν τῶν ἁγίων σου μυστηρίων καὶ τῆς ἐπουρανίου σου βασιλείας ἀξιωθῆναι.

Ἐκφώνως· Ὅπως ὑπὸ τοῦ κράτους σου πάντοτε φυλαττόμενοι, σοὶ δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Χορός· Οἱ τὰ Χερουβὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες καὶ τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τὸν τρισάγιον ὕμνον προσᾴδοντες, πᾶσαν νῦν βιοτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν, ὡς τὸν βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι, ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Ἀλληλούϊα.

Ψαλλομένου δὲ ὑπὸ τοῦ Χοροῦ ἀργῶς καὶ μετὰ μέλους τοῦ Χερουβικοῦ ὕμνου, ὁ Ἱερεύς, ἀναγινώσκει καθ’ ἑαυτὸν τὴν εὐχήν·

ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΕΡΟΥΒΙΚΟΥ ΥΜΝΟΥ

Οὐδεὶς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς προσέρχεσθαι ἢ προσεγγίζειν ἢ λειτουργεῖν σοι, βασιλεῦ τῆς δόξης· τὸ γὰρ διακονεῖν σοι μέγα καὶ φοβερὸν καὶ αὐταῖς ταῖς ἐπουρανίαις δυνάμεσιν. Ἀλλ᾿ ὅμως διὰ τὴν ἄφατον καὶ ἀμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν ἀτρέπτως καὶ ἀναλλοιώτως γέγονας ἄνθρωπος καὶ ἀρχιερεὺς ἡμῶν ἐχρημάτισας καὶ τῆς λειτουργικῆς ταύτης καὶ ἀναιμάκτου θυσίας τὴν ἱερουργίαν παρέδωκας ἡμῖν ὡς Δεσπότης τῶν ἁπάντων.

Σὺ γὰρ μόνος, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, δεσπόζεις τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων, ὁ ἐπὶ θρόνου χερουβικοῦ ἐποχούμενος, ὁ τῶν Σεραφὶμ Κύριος καὶ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ μόνος ἅγιος καὶ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος. Σὲ τοίνυν δυσωπῶ τὸν μόνον ἀγαθὸν καὶ εὐήκοον· ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀχρεῖον δοῦλόν σου καὶ καθάρισόν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς· καὶ ἱκάνωσόν με τῇ δυνάμει τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος, ἐνδεδυμένον τὴν τῆς ἱερατείας χάριν, παραστῆναι τῇ ἁγίᾳ σου ταύτῃ τραπέζῃ καὶ ἱερουργῆσαι τὸ ἅγιον καὶ ἄχραντόν σου Σῶμα καὶ τὸ τίμιον Αἷμα.

Σοὶ γὰρ προσέρχομαι κλίνας τὸν ἐμαυτοῦ αὐχένα καὶ δέομαί σου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, μηδὲ ἀποδοκιμάσῃς με ἐκ παίδων σου, ἀλλ᾿ ἀξίωσον προσενεχθῆναί σοι ὑπ᾿ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀναξίου δούλου σου τὰ δῶρα ταῦτα. Σὺ γὰρ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Μετὰ τὴν συμπλήρωσιν τῆς ἀνωτέρω εὐχῆς, ὅ τε Ἱερεὺς καὶ ὁ Διάκονος λέγουσι χῦμα τὸν Χερουβικὸν ὕμνον ἐκ τρίτου, προσκυνοῦντες.

Ὁ Ἱερεύς· Οἱ τὰ Χερουβὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες καὶ τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τὸν τρισάγιον ὕμνον προσᾴδοντες, πᾶσαν νῦν βιοτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν,

Ὁ Διάκονος· ὡς τὸν βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι, ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα.

Μετὰ ὁ Ἱερεὺς θυμιᾷ τὴν ἁγίαν Τράπεζαν, τὴν Πρόθεσιν, τὸν ἀρχιερατικὸν Θρόνον, τὰς Δεσποτικὰς εἰκόνας καὶ τὸν λαόν. Ἐν τῷ θυμιᾶν δὲ λέγει καθ’ ἑαυτόν τό·

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Καὶ εἶτα τὸν Ν΄ Ψαλμόν.

Εἶτα προσέρχεται μετὰ τοῦ Διακόνου, πρὸ τῆς ἁγίας Τραπέζης, ποιοῦσιν ὁμοῦ προσκυνήματα τρία καὶ ἀσπάζονται τὸ εἰλητὸν καὶ τὴν ἁγίαν Τράπεζαν· αὖθις δὲ (ἐκ γ΄) προσκυνήσαντες αἰτοῦσι συγχώρησιν παρ’ ἀλλήλων καὶ ὑποκλίνονται πρός τόν λαόν, αἰτοῦντες συγχώρησιν παρ’ αὐτοῦ, λέγοντες·

Συγχωρήσατέ μοι, ἀδελφοί. Τοῖς μισοῦσι καὶ ἀγαπῶσιν ἡμᾶς, ὁ Θεός, συγχώρησον.

Εἶτα ὁ Διάκονος, στραφεὶς πρὸς τὸν Ἱερέα, λέγει· Ἔπαρον, δέσποτα.

Καὶ ὁ Ἱερεύς, ἄρας τὸν ἀέρα ἐπιτίθησιν ἐπὶ τῶν ὤμων τοῦ Διακόνου λέγων·

Ἐν εἰρήνῃ ἐπάρατε τὰς χεῖρας ὑμῶν εἰς τὰ ἅγια καὶ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον.

Εἶτα ὁ Ἱερεὺς λαβὼν τὸν ἅγιον δίσκον, ἐπιβάλλει ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ Διακόνου. Αὐτὸς δὲ ὁ Ἱερεὺς λαμβάνει ἀνὰ χεῖρας τὸ ἅγιον ποτήριον λέγων·

Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος.

Ὁ Διάκονος καὶ ὁ Ἱερεὺς ἐξέρχονται ἐκ τῆς βορείου Πύλης τοῦ ἁγίου Βήματος, καὶ ποιοῦσι τῆν μεγάλην εἴσοδον.

Πορευόμενοι δὲ ἐκφωνοῦσιν ἀλληλο–διαδόχως· Πάντων ὑμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορὸς συμπληροῖ τὸν Χερουβικὸν ὕμνον· Ἀμήν. Ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα.

Εἰσελθὼν δὲ ὁ Διάκονος εἰς τὸ ἅγιον Βῆμα, ἵσταται ἐνώπιον τῆς ἁγίας Τραπέζης ἐν τοῖς δεξιοῖς καὶ λέγει πρὸς τὸν Ἱερέα εἰσερχόμενον·

Τῆς ἱερωσύνης σου μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Καὶ ὁ Ἱερεὺς πρὸς αὐτόν· Τῆς διακονίας σου μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Καὶ ἀποτίθησι μὲν ὁ Ἱερεὺς τὸ ἅγιον ποτήριον ἐν τῇ ἁγίᾳ Τραπέζῃ· λαβὼν δὲ καὶ τὸν ἅγιον δίσκον ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Διακόνου, ἀποτίθησι καὶ αὐτὸν ἐξ ἀριστερῶν τοῦ ἁγίου ποτηρίου.

Εἶτα ὁ Ἱερεὺς αἴρει τὰ καλύμματα ἀπό τε τοῦ ἁγίου δίσκου καὶ τοῦ ποτηρίου καὶ διπλώσας τίθησιν αὐτά· καὶ λαβὼν τὸν ἀέρα ἀπὸ τῶν ὤμων τοῦ Διακόνου καὶ θυμιάσας αὐτόν, σκεπάζει τὰ ἅγια. Μετὰ τοῦτο, λαβὼν τὸ θυμιατήριον καὶ τοῦ Διακόνου εἰπόντος τό·

Ἀγάθυνον, δέσποτα.

Ὁ Ἱερεὺς θυμιῶν τρὶς τὰ ἅγια λέγει ἅπαξ·

Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.

Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.

Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Καὶ λέγει πρὸς τὸν Διάκονον· Μνήσθητί μου, ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργέ.

Καὶ ὁ Διάκονος πρὸς αὐτόν· Μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς τῆς ἱερωσύνης σου ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Εὖξαι ὑπὲρ ἐμοῦ, δέσποτα ἅγιε.

Ὁ Ἱερεὺς εὐλογῶν σταυροειδῶς τὸν Διάκονον· Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι.

Ὁ Διάκονος· Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συλλειτουργήσει ἡμῖν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν.

Μνήσθητί μου, δέσποτα ἅγιε.

Ὁ Ἱερεύς· Μνησθείη σου Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Εἶτα ὁ Διάκονος, εἰπὼν τό· Ἀμὴν καὶ τὴν δεξιὰν τοῦ Ἱερέως ἀσπασάμενος, ἵσταται ἐν τῷ συνήθει τόπῳ, ὡς προεγράφη, καὶ λέγει τὰ Πληρωτικά, τοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· Κύριε, ἐλέησον. (ἅπαξ)

Πληρώσωμεν τὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ.

Ὑπὲρ τῶν προτεθέντων τιμίων δώρων τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Τὴν ἡμέραν πᾶσαν τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Ὁ Χορός, μεθ’ ἑκάστην αἴτησιν ψάλλει τό· Παράσχου, Κύριε.

Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογίαν, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεύς· Κύριε, ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ δεχόμενος θυσίαν αἰνέσεως παρὰ τῶν ἐπικαλουμένων σε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τὴν δέησιν καὶ προσάγαγε τῷ ἁγίῳ σου θυσιαστηρίῳ· καὶ ἱκάνωσον ἡμᾶς προσενεγκεῖν σοι δῶρά τε καὶ θυσίας πνευματικὰς ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς εὑρεῖν χάριν ἐνώπιόν σου, τοῦ γενέσθαι σοι εὐπρόσδεκτον τὴν θυσίαν ἡμῶν καὶ ἐπισκηνῶσαι τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτός σου τὸ ἀγαθὸν ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαόν σου.

Ἐκφώνως· Διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς, εὐλογεῖ τὸν λαὸν διὰ τῆς δεξιᾶς χειρὸς λέγων· Εἰρήνη πᾶσι.

Ὁ Χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.

Ὁ Διάκονος· Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν.

Ὁ Χορός· Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

Ὁ Ἱερεύς, ἔνδον ἱστάμενος καὶ προσκυνήσας τρίς, ἀσπάζεται τὰ κεκαλυμμένα ἅγια, λέγων καθ’ ἑαυτόν· Ἀγαπήσω σε, Κύριε, ἡ ἰσχύς μου· Κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης μου.

Καὶ, ἐν συλλειτούργῳ, διδόασιν οἱ Ἱερεῖς τὸν ἀπασμόν τῆς εἰρήνης, ἀπαζόμενοι ἀλλήλους, λέγοντες διαλογικῶς ὁ εἷς· Ὁ Χριστὸς ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν· καὶ ὁ ἕτερος· Καὶ ἔστι καὶ ἔσται.

Ὁ Διάκονος· Τὰς θύρας, τὰς θύρας· ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν.

Ὁ Ἀναγνώστης εὐκρινῶς ἀπαγγέλλει τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως·

Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.

Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων. Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.

Τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.

Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.

Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς.

Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.

Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.

Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Προφητῶν.

Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.

Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.

Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς, ἄρας καὶ κατὰ μικρὸν ὑψῶν τὸν ἀέρα, ἀνασείει αὐτὸν ἀνοικτὸν ἠρέμα ἐπάνω τῶν τιμίων Δώρων.

Πληρωθείσης τῆς ἀπαγγελίας τοῦ Συμβόλου, ὁ Διάκονος ἐκφωνεῖ· Στῶμεν καλῶς· στῶμεν μετὰ φόβου· πρόσχωμεν τὴν ἁγίαν ἀναφορὰν ἐν εἰρήνῃ προσφέρειν.

Ὁ Χορός· Ἔλεον εἰρήνης, θυσίαν αἰνέσεως.

Ὁ Ἱερεὺς στραφεὶς πρὸς τὸν λαὸν εὐλογεῖ αὐτὸν διὰ τῆς δεξιᾶς χειρὸς λέγων· Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν.

Ὁ Χορός· Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου.

Εἶτα ὑψῶν ἀμφοτέρας τὰς χεῖρας λέγει·

Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας.

Ὁ Χορός· Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον.

Καὶ στραφεὶς πρὸς ἀνατολάς, ἐκφωνεῖ· Εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ.

Ὁ Χορός· Ἄξιον καὶ δίκαιον.

Ὁ Ἱερεύς· Ἄξιον καὶ δίκαιον σὲ ὑμνεῖν, σὲ εὐλογεῖν, σὲ αἰνεῖν, σοὶ εὐχαριστεῖν, σὲ προσκυνεῖν ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας σου. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἀνέκ-φραστος, ἀπερινόητος, ἀόρατος, ἀκατάληπτος, ἀεὶ ὤν, ὡσαύτως ὤν· σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον. Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες καὶ παραπεσόντας ἀνέστησας πάλιν καὶ οὐκ ἀπέστης πάντα ποιῶν, ἕως ἡμᾶς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνήγαγες καὶ τὴν βασιλείαν σου ἐχαρίσω τὴν μέλλουσαν. Ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ τῷ μονογενεῖ σου Υἱῷ καὶ τῷ Πνεύματί σου τῷ ἁγίῳ· ὑπὲρ πάντων, ὧν ἴσμεν καὶ ὧν οὐκ ἴσμεν, τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν εὐεργεσιῶν τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων. Εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ ὑπὲρ τῆς λειτουργίας ταύτης, ἣν ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν δέξασθαι κατηξίωσας, καίτοι σοι παρεστήκασι χιλιάδες ἀρχαγγέλων καὶ μυριάδες ἀγγέλων, τὰ Χερουβὶμ καὶ τὰ Σεραφίμ, ἑξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά,

Ἐκφώνως· Τὸν ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα καὶ λέγοντα.

Ὁ Χορός· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.

Ὁ Ἱερεύς· Μετὰ τούτων καὶ ἡμεῖς τῶν μακαρίων δυνάμεων, Δέσποτα φιλάνθρωπε, βοῶμεν καὶ λέγομεν· ἅγιος εἶ καὶ πανάγιος, σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον. Ἅγιος εἶ καὶ πανάγιος καὶ μεγαλοπρεπὴς ἡ δόξα σου· ὃς τὸν κόσμον σου οὕτως ἠγάπησας, ὥστε τὸν Υἱόν σου τὸν μονογενῆ δοῦναι, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Ὃς ἐλθὼν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν οἰκονομίαν πληρώσας τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδοτο, μᾶλλον δὲ ἑαυτὸν παρεδίδου ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, λαβὼν ἄρτον ἐν ταῖς ἁγίαις αὐτοῦ καὶ ἀχράντοις καὶ ἀμωμήτοις χερσίν, εὐχαριστήσας καὶ εὐλογήσας, ἁγιάσας, κλάσας ἔδωκε τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ μαθηταῖς καὶ ἀποστόλοις εἰπών·

Ἐκφώνως· Λάβετε, φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ Σῶμα, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς· Ὁμοίως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων·

Ἐκφώνως· Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτό ἐστι τὸ Αἷμά μου, τὸ τῆς καινῆς διαθήκης, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς· Μεμνημένοι τοίνυν τῆς σωτηρίου ταύτης ἐντολῆς καὶ πάντων τῶν ὑπὲρ ἡμῶν γεγενημένων, τοῦ σταυροῦ, τοῦ τάφου, τῆς τριημέρου ἀναστάσεως, τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναβάσεως, τῆς ἐκ δεξιῶν καθέδρας, τῆς δευτέρας καὶ ἐνδόξου πάλιν παρουσίας,

Ἐκφώνως· Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέρομεν κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα.

Ὁ Χορός· Σὲ ὑμνοῦμεν, σὲ εὐλογοῦμεν, σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.

Ὁ δὲ Ἱερεὺς κλίνας τὴν κεφαλὴν ἐπεύχεται· Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην καὶ ἀναίμακτον λατρείαν καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· κατάπεμψον τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα.

Ὁ Διάκονος· Εὐλόγησον, δέσποτα, τὸν ἅγιον Ἄρτον.

Καὶ ὁ Ἱερεὺς ἐπάνω τοῦ ἁγίου ἄρτου εὐλογῶν λέγει· Καὶ ποίησον τὸν μὲν Ἄρτον τοῦτον τίμιον Σῶμα τοῦ Χριστοῦ σου.

Ὁ Διάκονος· Ἀμήν.

Εὐλόγησον, δέσποτα, τὸ ἅγιον ποτήριον.

Καὶ ὁ Ἱερεὺς εὐλογῶν ἐπάνω τοῦ ἁγίου ποτηρίου, λέγει· Τὸ δὲ ἐν τῷ ποτηρίῳ τούτῳ τίμιον Αἷμα τοῦ Χριστοῦ σου.

Ὁ Διάκονος· Ἀμήν.

Εὐλόγησον, δέσποτα, ἀμφότερα τὰ ἅγια.

Ὁ Ἱερεύς· Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ ἁγίῳ.

Ὁ Διάκονος· Ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς· Ὥστε γενέσθαι τοῖς μεταλαμβάνουσιν εἰς νῆψιν ψυχῆς, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς κοινωνίαν τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος, εἰς βασιλείας οὐρανῶν πλήρωμα, εἰς παῤῥησίαν τὴν πρὸς σέ, μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα. Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῶν ἐν πίστει ἀναπαυσαμένων προπατόρων, πατέρων, πατριαρχῶν, προφητῶν, ἀποστόλων, κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἐγκρατευτῶν καὶ παντὸς πνεύματος δικαίου ἐν πίστει τετελειωμένου.

Εἶτα θυμιῶν τὴν ἁγίαν Τράπεζαν κατέμπροσθεν λέγει ἐκφώνως· Ἐξαιρέτως τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.

Ὁ Χορός· Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Ὁ Ἱερεύς· Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων· [τοῦ ἁγίου (δεῖνος), οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν] καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων, ὧν ταῖς ἱκεσίαις ἐπίσκεψαι ἡμᾶς, ὁ Θεός.

Καὶ μνήσθητι πάντων τῶν κεκοιμημένων ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου (μνημονεύει ἐνταῦθα ὀνομαστὶ καὶ ὧν βούλεται τεθνεώτων) καὶ ἀνάπαυσον αὐτούς, ὅπου ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου.

Ἔτι παρακαλοῦμέν σε· μνήσθητι, Κύριε, πάσης ἐπισκοπῆς ὀρθοδόξων, τῶν ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας, παντὸς τοῦ πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας καὶ παντὸς ἱερατικοῦ καὶ μοναχικοῦ τάγματος.

Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης· ὑπὲρ τῆς ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας· ὑπὲρ τῶν ἐν ἁγνείᾳ καὶ σεμνῇ πολιτείᾳ διαγόντων· ὑπὲρ τῶν πιστοτάτων καὶ φιλοχρίστων ἡμῶν βασιλέων, παντὸς τοῦ παλατίου καὶ τοῦ στρατοπέδου αὐτῶν. Δὸς αὐτοῖς, Κύριε, εἰρηνικὸν τὸ βασίλειον, ἵνα καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.

Ἐκφώνως· Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος), ὃν χάρισαι ταῖς ἁγίαις σου Ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας.

Ὁ Διάκονος· Καὶ ὧν ἕκαστος κατὰ διάνοιαν ἔχει καὶ πάντων καὶ πασῶν.

Ὁ Χορός· Καὶ πάντων καὶ πασῶν.

Ὁ Ἱερεύς· Μνήσθητι, Κύριε, τῆς πόλεως (ἢ τῆς ἁγίας μονῆς) ταύτης, ἐν ᾗ παροικοῦμεν καὶ πάσης πόλεως καὶ χώρας καὶ τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς. Μνήσθητι, Κύριε, πλεόντων, ὁδοιπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καὶ τῆς σωτηρίας αὐτῶν. Μνήσθητι, Κύριε, τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν ταῖς ἁγίαις σου Ἐκκλησίαις καὶ μεμνημένων τῶν πενήτων, καὶ ἐπὶ πάντας ἡμᾶς τὰ ἐλέη σου ἐξαπόστειλον.

Ἐκφώνως· Καὶ δὸς ἡμῖν ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ δοξάζειν καὶ ἀνυμνεῖν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Καὶ ὁ Ἱερεύς, στραφεὶς πρὸς τὸν λαόν, εὐλογεῖ αὐτὸν λέγων· Καὶ ἔσται τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν.

Ὁ Χορός· Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου.

Ὁ δὲ Διάκονος, ἐξελθὼν καὶ στὰς ἐν τῷ συνήθει τόπῳ πρὸ τῆς Ὡραίας Πύλης, ἐκφωνεῖ τὰ κάτωθι, τοῦ Χοροῦ ψάλλοντος μεθ’ ἑκάστην δέησιν τό· Κύριε, ἐλέησον. (ἅπαξ)

Πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύσαντες, ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τῶν προσκομισθέντων καὶ ἁγιασθέντων τιμίων δώρων τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὅπως ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν, ὁ προσδεξάμενος αὐτὰ εἰς τὸ ἅγιον καὶ ὑπερουράνιον καὶ νοερὸν αὐτοῦ θυσιαστήριον εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς, ἀντικαταπέμψῃ ἡμῖν τὴν θείαν χάριν καὶ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου Πνεύματος δεηθῶμεν.

Τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεύς· Σοὶ παρακατατιθέμεθα τὴν ζωὴν ἡμῶν ἅπασαν καὶ τὴν ἐλπίδα, Δέσποτα φιλάνθρωπε, καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· καταξίωσον ἡμᾶς μεταλαβεῖν τῶν ἐπουρανίων σου καὶ φρικτῶν μυστηρίων ταύτης τῆς ἱερᾶς καὶ πνευματικῆς τραπέζης μετὰ καθαροῦ συνειδότος, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς συγχώρησιν πλημμελημάτων, εἰς Πνεύματος ἁγίου κοινωνίαν, εἰς βασιλείας οὐρανῶν κληρονομίαν, εἰς παῤῥησίαν τὴν πρὸς σέ, μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα.

Ἐκφώνως· Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς, Δέσποτα, μετὰ παῤῥησίας, ἀκατακρίτως, τολμᾶν ἐπικαλεῖσθαι σὲ τὸν ἐπουράνιον Θεὸν Πατέρα καὶ λέγειν.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ὁ Ἀναγνώστης· Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Ὁ Ἱερεύς· Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεὺς εὐλογῶν τόν λαόν· Εἰρήνη πᾶσι.

Ὁ Χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.

Ὁ Διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεύς· Εὐχαριστοῦμέν σοι, βασιλεῦ ἀόρατε, ὁ τῇ ἀμετρήτῳ σου δυνάμει τὰ πάντα δημιουργήσας καὶ τῷ πλήθει τοῦ ἐλέους σου ἐξ οὐκ ὄντων εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα παραγαγών. Αὐτός, Δέσποτα, οὐρανόθεν ἔπιδε ἐπὶ τοὺς ὑποκεκ-λικότας σοι τὰς ἑαυτῶν κεφαλάς· οὐ γὰρ ἔκλιναν σαρκὶ καὶ αἵματι, ἀλλὰ σοὶ τῷ φοβερῷ Θεῷ. Σὺ οὖν, Δέσποτα, τὰ προκείμενα πᾶσιν ἡμῖν εἰς ἀγαθὸν ἐξομάλισον κατὰ τὴν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν· τοῖς πλέουσι σύμπλευσον, τοῖς ὁδοιποροῦσι συνόδευσον· τοὺς νοσοῦντας ἴασαι, ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν.

Ἐκφώνως· Χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ’ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς· Πρόσχες, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ ἁγιάσαι ἡμᾶς, ὁ ἄνω τῷ Πατρὶ συγκαθήμενος καὶ ὧδε ἡμῖν ἀοράτως συνών· καὶ καταξίωσον τῇ κραταιᾷ σου χειρὶ μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου Σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου Αἵματος καὶ δι’ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ.

Εἶτα προσκυνεῖ ὁ Ἱερεύς τρὶς λέγων τό· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἐλέησόν με.

Ὁ Διάκονος: Πρόσχωμεν.

Ὁ Ἱερεύς, ἁψάμενος μικρὸν τοῦ ἁγίου Ἄρτου ἄκροις δακτύλοις ἀμφοτέρων τῶν χειρῶν, ὑψοῖ αὐτόν, ποιῶν σταυροῦ τύπον ἄνωθεν τοῦ ἁγίου δίσκου, καὶ ἐκφωνεῖ· Τὰ ἅγια τοῖς ἁγίοις.

Ὁ Χορός· Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.

Καὶ εἶτα τὸ Κοινωνικόν. Κατὰ τὰς Κυριακὰς· Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλληλύϊα.

Ὁ Διάκονος· Μέλισον, δέσποτα, τὸν ἅγιον Ἄρτον.

Ὁ δὲ Ἱερεύς, μελίσας αὐτὸν εἰς τέσσαρας μερίδας λέγει· Μελίζεται καὶ διαμερίζεται ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ μελιζόμενος καὶ μὴ διαιρούμενος, ὁ πάντοτε ἐσθιόμενος καὶ μηδέποτε δαπανώμενος, ἀλλὰ τοὺς μετέχοντας ἁγιάζων.

Καὶ τίθησιν αὐτὰς ἐν τῷ ἁγίῳ δίσκῳ σταυροειδῶς, οὕτως·

ΙC

ΝΙ ΚΑ

ΧC

Ὁ Διάκονος· Πλήρωσον, δέσποτα, τὸ ἅγιον ποτήριον.

Ὁ δὲ Ἱερεὺς λαβὼν τὴν ἄνω κειμένην μερίδα, τὴν ἔχουσαν τοὺς χαρακτῆρας ΙC, ποιεῖ σὺν αὐτῇ σταυρὸν ἐπάνω τοῦ ἁγίου ποτηρίου καὶ, ἐμβάλλων ταύτην ἐν αὐτῷ, λέγει· Πλήρωμα Πνεύματος ἁγίου.

Ὁ Διάκονος· Ἀμήν.

Καὶ λαβὼν τὸ ζέον λέγει πρὸς τὸν Ἱερέα·

Εὐλόγησον, δέσποτα, τὸ ζέον.

Ὁ δὲ Ἱερεὺς εὐλογεῖ λέγων· Εὐλογημένη ἡ ζέσις τῶν ἁγίων σου πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Καὶ ὁ Διάκονος ἐγχέει τοῦ ζέοντος τὸ ἀρκοῦν σταυροειδῶς ἔνδον τοῦ ἁγίου ποτηρίου, λέγων· Ζέσις πίστεως πλήρης Πνεύματος ἁγίου. Ἀμήν.

Εἶτα ὁ Ἱερεύς προσέρχεται καὶ κύπτει εὐλαβῶς πρὸ τοῦ ἁγίου δίσκου λέγων καθ’ ἑαυτόν· Ἰδοὺ προσέρχομαι Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Καὶ λαμβάνει τὴν κάτω κειμένην μερίδα τοῦ ἁγίου Ἄρτου ἐκ τοῦ τμήματος τοῦ φέροντος τοὺς χαρακτῆρας ΧC λέγων· Μεταδίδοταί μοι (δεῖνι) τῷ ἀναξίῳ πρεσβυτέρῳ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον Σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Καὶ οὕτω μεταλαμβάνει τοῦ ἐν χερσὶ μετὰ φόβου καὶ πάσης ἀσφαλείας· καί, ἀποσπογγίσας τὴν δεξιὰν παλάμην διὰ τῆς μούσης ἐπὶ τοῦ ἁγίου δισκαρίου, λέγει ἡσύχως· Διάκονε, πρόσελθε.

Ὁ Διάκονος· Ἰδοὺ προσέρχομαι Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Μετάδος μοι, δέσποτα, (δεῖνι) τῷ ἀναξίῳ διακόνῳ, τὸ τίμιον καὶ πανάγιον Σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Καί, προσελθόντος τοῦ Διακόνου ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, μεταδίδει αὐτῷ ἐν τῇ παλάμῃ τὸ ἕτερον μέρος τῆς μερίδος τοῦ ἁγίου Ἄρτου λέγων· Μεταδίδοταί σοι (δεῖνι) τῷ εὐλαβεστάτῳ διακόνῳ, τὸ τίμιον καὶ πανάγιον Σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν σου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Εἶτα, λαβὼν ὁ Ἱερεὺς διὰ τῆς ἀριστερᾶς χειρὸς τὸ ἄκρον τοῦ μάκτρου, θέτει τοῦτο κάτωθεν τῶν χειλέων αὐτοῦ καὶ διὰ τῆς δεξιᾶς χειρὸς κρατεῖ τὸ ἅγιον ποτήριον καὶ λέγει· Ἔτι μεταδίδοταί μοι (δεῖνι) τῷ ἀναξίῳ πρεσβυτέρῳ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Καί, μεταλαβὼν ἐξ αὐτοῦ, ἀποσπογγίζει διὰ τοῦ μάκτρου τά τε ἴδια χείλη καὶ τὸ ἅγιον ποτήριον λέγων· Τοῦτο ἥψατο τῶν χειλέων μου, καὶ ἀφελεῖ τὰς ἀνομίας μου καὶ τὰς ἁμαρτίας μου περικαθαριεῖ.

Εἶτα προσκαλεῖ καὶ αὖθις τὸν Διάκονον λέγων· Διάκονε, ἔτι πρόσελθε.

Ὁ Διάκονος· Ἔτι προσερχομένῳ μετάδος μοι, δέσποτα, (δεῖνι) τῷ ἀναξίῳ διακόνῳ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Καὶ ὁ Ἱερεὺς μεταδίδει αὐτῷ ἐκ τοῦ ἁγίου ποτηρίου καὶ λέγει· Ἔτι μεταδίδοταί σοι (δεῖνι) τῷ εὐλαβεστάτῳ διακόνῳ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν σου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Ὁ δὲ Διάκονος ἀποσπογγίζει διὰ τοῦ μάκτρου τὰ ἴδια χείλη καὶ τὸ ἅγιον ποτήριον τοῦ Ἱερέως λέγοντος· Τοῦτο ἥψατο τῶν χειλέων σου καὶ ἀφελεῖ τὰς ἀνομίας σου καὶ τὰς ἁμαρτίας σου περικαθαριεῖ.

Εἶτα ὁ Διάκονος λαβὼν τὴν μοῦσαν ἐμβάλλει εἰς τὸ ἅγιον ποτήριον τὰς λοιπὰς μερίδας. Ὁ δὲ Ἱερεύς δίδωσι τὸ ἅγιον ποτήριον κεκαλυμμένον τῷ Διακόνῳ, ὅστις δείκνυσιν αὐτὸ τῷ λαῷ λέγων· Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε.

Ὁ Ἱερεὺς αἴρει ἀπὸ τῶν χειρῶν τοῦ Διακόνου τὸ ἅγιον ποτήριον καὶ μεταδίδει εἰς ἕνα ἕκαστον λέγων· Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (δεῖνας), Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Μετὰ δὲ τὴν Θείαν Κοινωνίαν τῶν πιστῶν, ὁ Ἱερεὺς εὐλογεῖ τὸν λαὸν καὶ λέγει ἐκφώνως· Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου.

Ὁ Χορός· Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες· αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν.

Ὁ Διάκονος λέγει πρὸς τὸν Ἱερέα· Ὕψωσον, δέσποτα.

Ὁ δὲ Ἱερεὺς θυμιᾷ τρὶς λέγων· Ὑψώθητι ἐπὶ τοὺς οὐρανούς, ὁ Θεός, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου. (ἐκ γ΄)

Ὁ Ἱερεὺς λαμβάνει τὸ ἅγιον ποτήριον καὶ λέγει ἡσύχως· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν.

Στρεφόμενος δὲ πρὸς τὸν λαὸν λέγει ἐκφώνως· Πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Καὶ οὕτως ἀπέρχεται ὁ Ἱερεὺς εἰς τὴν Πρόθεσιν καὶ ἀποτίθησι τὸ ἅγιον ποτήριον.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Κατὰ τὴν ἀρχαίαν τάξιν ἐν τῷ σημείῳ τούτῳ, ψάλλεται ὁ ὕμνος· Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς σου, Κύριε, ὅπως ὑμνήσωμεν τὴν δόξαν σου, ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς μετασχεῖν τῶν ἁγίων μυστηρίων σου· στήριξον ἡμᾶς ἐν τῷ σῷ ἁγιασμῷ, ὅλην τὴν ἡμέραν μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην σου. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα.

Ὁ Διάκονος· Ὀρθοί. Μεταλαβόντες τῶν θείων, ἁγίων, ἀχράντων, ἀθανάτων, ἐπουρανίων καὶ ζωοποιῶν, φρικτῶν τοῦ Χριστοῦ μυστηρίων, ἀξίως εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος· Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος· Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.

Ὁ Χορός· Σοί, Κύριε.

Ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν εὐχαριστήριον εὐχήν· Εὐχαριστοῦμέν σοι, Δέσποτα φιλάνθρωπε, εὐεργέτα τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὅτι καὶ τῇ παρούσῃ ἡμέρᾳ κατηξίωσας ἡμᾶς τῶν ἐπουρανίων σου καὶ ἀθανάτων μυστηρίων. Ὀρθοτόμησον ἡμῶν τὴν ὁδόν· στήριξον ἡμᾶς ἐν τῷ φόβῳ σου τοὺς πάντας· φρούρησον ἡμῶν τὴν ζωήν· ἀσφάλισαι ἡμῶν τὰ διαβήματα εὐχαῖς καὶ ἱκεσίαις τῆς ἐνδόξου Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ πάντων τῶν ἁγίων σου.

Ἐκφώνως· Ὅτι σὺ εἶ ὁ ἁγιασμὸς ἡμῶν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίω Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεὺς στραφεὶς πρὸς τὸν λαὸν ἐκφωνεῖ· Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν.

Ὁ Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Καὶ ὁ Ἱερεύς ἀναγινώσκει, ἔμπροσθεν τῆς τοῦ Χριστοῦ εἰκόνος, μεγαλοφώνως τὴν εὐχήν· Ὁ εὐλογῶν τοὺς εὐλογοῦντάς σε, Κύριε, καὶ ἁγιάζων τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας, σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου. Τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλαξον· ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου· σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ. Εἰρήνην τῷ κόσμῳ σου δώρησαι, ταῖς Ἐκκλησίαις σου, τοῖς ἱερεῦσι, τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν, τῷ στρατῷ καὶ παντὶ τῷ λαῷ σου· ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων· καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (ἐκ γ΄)

Εἰσελθὼν δὲ ὁ Ἱερεὺς διὰ τῆς Ὡραίας Πύλης, ἀπέρχεται εἰς τὴν Πρόθεσιν καὶ λέγει τὴν εὐχὴν ταύτην· Τὸ πλήρωμα τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν αὐτὸς ὑπάρχων, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πληρώσας πᾶσαν τὴν πατρικὴν οἰκονομίαν, πλήρωσον χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης τὰς καρδίας ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Ἱερεύς· Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος ἔλθοι ἐφ’ ὑμᾶς, τῇ αὐτοῦ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς· Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Ὁ Ἀναγνώστης· Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον (γ΄), πάτερ ἅγιε, εὐλόγησον.

Ὁ Ἱερεὺς· Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ Μητρός· δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων δυνάμεων ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ καλλινίκων μαρτύρων· τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν· τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Χρυσοστόμου· τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης· τοῦ ἁγίου (τῆς ἡμέρας), οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν καὶ πάντων τῶν ἁγίων ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.

Καὶ στρεφόμενος πρὸς ἀνατολὰς λέγει τό· Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Καὶ αὖθις ὁ Ἱερεύς, εὐλογῶν τὸν λαόν, λέγει· Ἡ ἁγία Τριὰς διαφυλάξαι πάντας ὑμᾶς.

Καὶ ὁ μὲν Ἱερεὺς διανέμει τῷ λαῷ τὸ Ἀντίδωρον λέγων ἑνὶ ἑκάστῳ· Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος ἔλθοι ἐφ’ ὑμᾶς.

ΕΥΧΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ

Πιστεύω, Κύριε, καὶ ὁμολογῶ ὅτι σὺ εἶ ἀληθῶς ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὦν πρῶτὸς εἰμι ἐγώ. Ἔτι πιστεύω ὅτι τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ ἄχραντον Σῶμά σου καὶ τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ τίμιον Αἷμά σου. Δέομαι οὖν σου· Ἐλέησόν με καὶ συγχώρησὸν μοι τὰ παραπτώματά μου, τὰ ἑκούσια καὶ τὰ ἀκούσια, τὰ ἐν λόγῳ, τὰ ἐν ἔργῳ, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ· καὶ ἀξίωσόν με ἀκατακρίτως μετασχεῖν τῶν ἀχράντων σου μυστηρίων, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Ἀμήν.

Ἰδού, βαδίζω πρὸς θείαν κοινωνίαν·
Πλαστουργέ, μὴ φλέξῃς με τῇ μετουσίᾳ·
πῦρ γὰρ ὑπάρχεις τοὺς ἀναξίους φλέγον.
ἀλλ᾿ οὖν κάθαρον ἐκ πάσης με κηλῖδος.

Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ᾿ ὡς ὁ Λῃστὴς ὁμολογῶ σοι· Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.

Θεουργὸν Αἷμα φρίξον, ἄνθρωπε, βλέπων·
ἄνθραξ γάρ ἐστι τοὺς ἀναξίους φλέγων·
Θεοῦ τὸ Σῶμα καὶ θεοῖ με καὶ τρέφει·
θεοῖ τὸ πνεῦμα, τὸν δὲ νοῦν τρέφει ξένως.

Ἔθελξας πόθῳ με, Χριστέ, καὶ ἠλλοίωσας τῷ θείῳ σου ἔρωτι· ἀλλὰ κατάφλεξον πυρὶ ἀΰλῳ τὰς ἁμαρτίας μου, καὶ ἐμπλησθῆναι τῆς ἐν σοὶ τρυφῆς καταξίωσον, ἵνα τὰς δύο σκιρτῶν μεγαλύνω, Ἀγαθέ, παρουσίας σου.

Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου, πῶς εἰσελεύσομαι ὁ ἀνάξιος; Ἐὰν γὰρ τολμήσω συνεισελθεῖν εἰς τὸν νυμφῶνα, ὁ χιτών με ἐλέγχει ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ γάμου, καὶ δέσμιος ἐκβαλοῦμαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων. Καθάρισον, Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου καὶ σῶσόν με, ὡς φιλάνθρωπος.

Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μου, μὴ εἰς κρῖμὰ μοι γένοιτο τὰ Ἅγια ταῦτα διὰ τὸ ἀνάξιον εἶναί με, ἀλλ᾿ εἰς κάθαρσιν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ σώματος, καὶ εἰς ἀῤῥαβῶνα τῆς μελλούσης ζωῆς καὶ βασιλείας. Ἐμοὶ δὲ τῷ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι· τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου.

Καὶ πάλιν·

AZİZ PEDERİMİZ

ALTIN AĞIZLI YUHANNA’NIN KUTSAL ÂYİNİ

Diyakos: Mübârek kıl, ey efendi.

Rûhânî: Peder, Oğul ve Kutsal Ruh’un krallığı şimdi ve dâima ve ebetler ebedince mübârektir.

Koro:[1] Âmin.

Diyakos niyazda bulunur, Koro ise her niyazdan sonra şöyle der: Ya Rab, merhamet eyle.

Barışla[2] Rab’be yalvaralım.

Semâvî barış ve canlarımızın kurtuluşu için Rab’be yalvaralım.

Bütün dünyada barış, Allah’ın kutsal kiliselerinin sarsılmaz varlığı ve bütün insanların birliği için Rab’be yalvaralım.

Bu kutsal ev ve buraya îman, saygı ve Allah korkusuyla girenler için Rab’be yalvaralım.

Dindar ve Ortodoks Hristiyanlar için Rab’be yalvaralım.

Başepiskoposumuz ……….., saygıdeğer rûhâniler, Mesih’in diyakosları, bütün ruhban sınıfı ve cemâat için Rab’be yalvaralım.

Bu şehir (veya kutsal manastır), bütün şehir ve beldeler ve buralarda îmanla ikamet edenler için Rab’be yalvaralım.

Havaların ılımlı geçmesi, toprağın bereketli ürünler vermesi ve barışlı zamanlar için Rab’be yalvaralım.

Denizde, karada yolculuk edenler, hastalar, acı çekenler, esirler ve bunların kurtuluşu için Rab’be yalvaralım.

Her türlü sıkıntı, gazap, tehlike ve zarûretten kurtulmamız için Rab’be yalvaralım.

Diyakos: Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru.

Tamâmen azîze, lekesiz, ziyâdesiyle mübârek, izzetli Hanımefendimiz Allahdoğuran ve dâima bâkire Meryem ile bütün Azizleri, anarak, kendimizi, birbirimizi ve bütün ömrümüzü Mesih Allah’a emânet edelim.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî: Kudreti tasavvur edilemeyen, izzeti anlaşılamayan, merhameti ölçülemeyen ve insanseverliği tâbir edilemeyen Rab Allah’ımız. Sen ey Efendi, şefkatinle bize ve bu kutsal eve nazar et. Bize ve bizimle birlikte duâ edenlere ganî merhametini ve şefkatini bağışla.

Υüksek sesle: Çünkü bütün izzet, îtibar ve secde sana yaraşır, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Koro tarafından 1. Antifon ilâhîleri (Mezmurlardan seçilen âyetler) terennüm edilir.

Allahdoğuran’ın şefâatleriyle ey Kurtarıcı bizi kurtar. (3 defa)

Diyakos: Tekrar ve tekrar barışla Rab’be yalvaralım.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Diyakos: Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Diyakos: Tamâmen azîze, lekesiz, ziyâdesiyle mübârek, izzetli Hanımefendimiz Allahdoğuran ve dâima bâkire Meryem ile bütün Azizleri, anarak, kendimizi, birbirimizi ve bütün ömrümüzü Mesih Allah’a emânet edelim.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî: Ya Rab Allah’ımız, halkını kurtar, mîrasını mübârek kıl[3], Kilisenin cemaâtini koru. Evinin güzelliğini sevenleri[4] kutsa. Onları mükâfatlandırarak ilâhî gücünle yücelt ve sana ümit bağlayan bizleri terketme[5].

Yüksek sesle: Çünkü kudret, krallık, kuvvet ve izzet senindir, Peder’in, Oğul’un ve Kutsal Ruh’un, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Aynı şekilde Koro tarafından 2. Antifon ilâhîleri (Mezmurlardan seçilen âyetler) terennüm edilir.

Ey ölülerden dirilmiş olan Allah’ın Oğlu, sana Alliluia[6] mezmurunu söyleyen bizleri kurtar. (üç defa)

Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a hamdolsun. Şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Ey Allah’ın biricik Oğlu ve Kelâm’ı, sen ki ölümsüzsün, kurtulmamız için azîze Allahdoğuran ve dâima bâkire Meryem’den beden almaya tenezzül edip değişmeden[7] insan oldun ve çarmıha gerildin. Ey Mesih Allah, sen ki ölümle ölüme galip geldin, sen Kutsal Üçlemenin birisin ve Peder ve Kutsal Ruh’la birlikte yüceltilmektesin, bizi kurtar.

Diyakos: Tekrar ve tekrar barış içinde Rab’be yalvaralım.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Diyakos: Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî: Sen ki bu müşterek duâları bir yürekle okumamızı bağışlayansın ve senin adına anlaşan iki ya da üç kişinin dileklerini kabul edeceğini bildirensin.[8] Sen şimdi kullarının dileklerini onların hayırlarına cevapla, bize bu çağda senin gerçeğinin bilgisini[9] ve gelecek çağda ebedî hayatı bağışla.

Yüksek sesle: Çünkü iyi ve insansever Allah’sın ve sana izzet sunarız, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Koro: Âmin.

Kezâ Koro tarafından 3. Antifon ilâhîleri okunurken, Rûhâni Diyakos’a Kutsal İncil’i verir. Akabinde «Küçük Giriş» için kutsal sunağın etrâfından dolaşarak kutsal yerin kuzey (sol) kapısından çıkıp Kilisenin orta-büyük kapısının önüne kadar gelirler. Burada Diyakos şöyle der: Rab’be yalvaralım.

Rûhânî şu duâyı okur:

GİRİŞ DUÂSI

Ey Efendi Rab Allah’ımız, sen ki göklerde izzetine hizmet için Melek ve Başmelek alayları ve orduları tesis ettin, buyur ki bizim girişimizle aziz Meleklerin de girişi olsun ve bizimle birlikte âyine katılsınlar ve bizimle birlikte senin iyiliğini yüceltsinler.

Çünkü bütün izzet, îtibar ve secde sana yaraşır, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Diyakos: Kutsal girişi mübârek kıl, ey efendi.

Rûhânî: Azizlerinin girişi mübârek olsun, her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Diyakos: Hikmettir. Ayağa kalkalım.

Koro: Gelin secde edelim ve Mesih’in önünde eğilelim.[10] Ey ölülerden dirilen Allah’ın Oğlu, sana Alliluia mezmurunu söyleyen bizi kurtar.

Koro sırasıyla yortu veya anılan Aziz varsa onların Apolitikion ilâhîlerini, âyin icrâ edilen kilisenin ithaf edilmiş olduğu azizin Apolitikion ilâhîsini ve en son Kontakion ilâhîsini okur.

Diyakos: Rab’be yalvaralım.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Rûhânî: Ey azizler arasında yerleşen,[11] üç kutsallı seslerle Serafimler tarafından ilâhîler sunulan ve Heruvimler[12] tarafından hamdedilen ve bütün semâvî güçler tarafından secde edilen aziz Allah. Bütün cihânı yoktan var eden, insanı kendi sûretinde ve benzeyişinde yaratarak[13] bütün nîmetlerinle donatan, her talep edene hikmet ve anlayış veren, günah işleyeni bile hor görmeyip kurtuluşu için tövbeyi lütfeden, biz hakir ve lâyık olmayan kullarının bu saatte de kutsal sunağının izzetinin huzûrunda durup[14] sana vâcip olan secdeyi ve izzeti sunmaya lâyık kılan, sen ey Efendi, biz günahkârların ağzından üç kutsallı ilâhîyi kabul et ve iyiliğinle bizlere nazar et. İsteyerek ve istemeyerek işlemiş olduğumuz bütün kabahatleri affet. Canlarımızı ve bedenlerimizi kutsa. Ömrümüzün bütün günlerinde sana kutsallıkla ibâdet etmeyi bize bağışla, azîze Allahdoğuran’ın ve çağlardan beri[15] seni hoşnut eden bütün Azizlerin şefâatleriyle.

Yüksek sekle: Çünkü sen kutsalsın ey Allah’ımız ve sana izzet sunarız, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a ve şimdi ve dâima.

Diyakos: Ve ebetler ebedince. Âmin.

Koro: Âmin.

Kutsal Allah, Kutsal Kudretli, Kutsal Ölümsüz, bize merhamet eyle. (3 defa)

Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a hamdolsun. Şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Kutsal Ölümsüz, bize merhamet eyle.

Diyakos: Kuvvetle.

Koro: Kutsal Allah, Kutsal Kudretli, Kutsal Ölümsüz, bize merhamet eyle.

Diyakos Rûhânîye hitâben: Emir buyur, ey efendi.

Rûhânî ve Diyakos Sunağın arka tarafındaki Episkopos tahtına doğru giderler.

Rûhânî giderken: Rab’bin adıyla gelen mübârek olsun.[16]

Diyakos Sunağın arka tarafındaki Episkopos tahtına sağ eliyle işâret ederek: Yukarıdaki kürsüyü mübârek kıl, ey efendi.

Rûhânî doğuya doğru eliyle mübârek kılarak: Krallığının izzet tahtı üzerinde oturan[17] sen mübârek olasın, sen ki Heruvimler üzerinde oturansın,[18] her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Diyakos: Dikkat edelim.

Okuyucu: Prokimenonun misrâlarını söyler.

Diyakos: Hikmettir.

Okuyucu Yeni Ahit’ten okunacak olan Kitabın ismini zikreder.

Diyakos: Dikkat edelim.

Okuyucu Pavlos veya diğer Elçilerin mektuplarından o güne mahsus olan bölümü okur. Bu sırada Diyakos buhurdanlıkla usûlüne göre tütsüler. Rûhânî ise kutsal sunağın önünde İncil duâsını okur:

İNCİL DUÂSI

Ey insansever Efendi, senin ilâhî bilginin temiz nurunu kalplerimize parlat[19] ve İncil’inin vaazlarını anlayabilmemiz için bize zihin açıklığı ver. Senin mübârek emirlerinin korkusunu kalplerimize yerleştir ki bütün nefsânî arzuları[20] ayaklar altına alıp mânevî yaşantı sürelim ve seni hoşnut eden her şeyi düşünelim ve yapalım. Çünkü canlarımızı ve bedenlerimizi nurlandıran sensin ey Mesih Allah, ve sana izzet sunarız, ezelî Peder’inle ve tamâmen kutsal, iyi ve hayat veren Ruh’unla birlikte, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Diyakos İncil’i Rûhânînin elinden alıp önünde eğilerek: Ey efendi, İncil yazarı ………. ‘nın İncil okuyucusunu mübârek kıl.

Rûhânî: Aziz, izzetli, Elçi ve İncil yazarı …………… ‘nın şefâatiyle Allah, İncil’i okuyacak olan sana söz ve çok güç versin, öyle ki sevgili Oğlu ve Efendimiz İsa Mesih’ in Müjdesini tamamlayabilesin.

Diyakos: Âmin, Âmin, Âmin. Bana dediğin gibi olsun.[21]

Elçi Mektubunun okunması bittiği zaman Rûhânî Okuyucuyu mübârek kılar ve şöyle der: Sana barış olsun.

Koro: Alliluia. (3 defa)

Rûhânî: Hikmettir. Kutsal İncil’i ayakta dinleyelim.

Cemâati sağ eliyle mübârek kılıp, şöyle der: Hepinize barış olsun.

Koro: Ve senin ruhuna.

Diyakos: ………..’nın kutsal İncil’nden okuma.

Rûhânî: Dikkat edelim.

Koro: Hamdolsun sana, ya Rab, hamdolsun sana.

Diyakos İncil’den o güne mahsus olan bölümü okur. Okuma bittikten sonra Rûhânî Diyakos’u mübârek kılıp ona şöyle der: Sana barış olsun.

Koro ağır bir şekilde: Hamdolsun sana, ya Rab, hamdolsun sana.

Daha sonra Diyakos dilekleri söyler. Her dilekten sonra Koro: Ya Rab, merhamet eyle der. (3 defa)

Hepimiz söyleyelim, bütün canımız ve zihnimizle söyleyelim.

Her şeye kadir Rab, atalarımızın Allah’ı, sana yalvarırız, işit ve merhamet eyle.

Ulu merhametine göre bize merhamet eyle, ey Allah, sana yalvarırız, işit ve merhamet eyle.

Ayrıca bütün dindar ve Ortodoks Hristiyanlar için yalvarırız.

Ayrıca Başepiskoposumuz ……… için yalvarırız.

Ayrıca kardeşlerimiz, Papazlar, Râhipler, Diyakoslar, Keşişler ve Mesih’teki kardeşiliğimizin tamâmı için yalvarırız.

Ayrıca Allah’ın kulları bütün dindar ve Ortodoks Hristiyanların merhamet bulması, hayatı, selâmeti, sağlığı, kurtuluşu, korunması, affı ve günahlarının bağışlanması için yalvarırız.

Ayrıca, bu kutsal kilisenin (veya kutsal manastırın) mutlu ve hâtırası dâim olan bânîleri, bizden önce intikal ederek rahata erişip burada dindarlıkla defnedilmiş bütün pedrelerimiz ve kardeşlerimiz ve her yerdeki Ortodokslar için yalvarırız.

Ayrıca kutsal ve tamâmen îtibarlı olan bu kilisede semere verenler, hayır ameller işleyenler, hizmet îfâ edenler, ilâhî okuyanlar ve senin yüce ve ganî merhametine sığınan buradaki cemâat için yalvarırız.

Rûhânî: Ya Rab Allah’ımız, kullarının bu harâretli niyâzını kabul et ve merhametinin çokluğuna[22] göre bize merhamet eyle.[23] Bize ve senden gelecek olan ganî merhameti bekleyen bütün cemâatinin üzerine şefkatini yağdır.

Yüksek sesle: Çünkü sen merhametli ve insansever Allah’sın ve sana izzet sunarız, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

KATEKÜMENLER İÇİN NİYAZLAR

Diyakos Katekümenler için niyazları okur, Koro ise şöyle der: Ya Rab, merhamet eyle.

Rab’be duâ edin, ey katekümenler.

Ey îman edenler, katekümenler için yalvaralım ki, Rab onlara merhamet eylesin.

Onlara gerçeğin kelâmını öğretsin.

Onlara doğruluğun Müjde’sini açıklasın.

Onları kendi kutsal, evrensel ve resûlî Kilisesi’yle birleştirsin.

Ey Allah, lütfunla onları kurtar, merhamet eyle, yardım et ve koru.

Ey katekümenler, başlarınızı Rab’be eğin.

Rûhânî sunak masasının üzerine İsa Mesih’in gömülüşünü tasvir eden örtü-kumaşı sermeden önce bu duâyı okur:

KATEKÜMENLER İÇİN DUÂ

Ey yücelerde oturan ve alçaklara nezâret eden[24], insan soyunun kurtuluşu için biricik Oğlun ve Allah olan Rab’bimiz İsa Mesih’i gönderen[25] Rab Allah’ımız, başlarını sana eğmiş olan katekümen kullarına nazar et ve onları münâsip vakitte, yeniden doğuş yıkanmasına[26], günahların bağışlanmasına ve çürümezlik elbisesine[27] lâyık kıl. Onları senin kutsal, evrensel ve resûlî Kilisenle birleştir ve onları seçkin sürünün (cemâatinin) arasına kat.

Υüksek sesle: Böylece onlar da bizlerle berâber, senin tamâmen îtibarlı ve görkemli ismine hamdetsinler, Peder’in, Oğul’un ve Kutsal Ruh’un, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Diyakos yüksek sesle: Katekümen olanlar dışarı çıkın. Katekümenler dışarı çıkın.

Katekümen olanlar dışarı çıkın. Katekümenlerden hiç kimse (kalmasın).

MÜMİNLER İÇİN NİYÂZLAR

Îman edenler, tekrar ve tekrar barış içinde Rab’be yalvaralım.

Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru. Hikmettir.

Rûhânî:

MÜMİNLER İÇİN 1. DUÂ

Ya Rab, kuvvetlerin[28] Allah’ı, şimdi de bizi kutsal sunağının huzûrunda durmaya ve kendi günahlarımız ve halkın bilmeden işlediği suçlar için[29] yere kapanıp merhametini dilemeye lâyık kılan sana şükrederiz. Ey Allah, niyâzımızı kabul et, sana bütün halkın için, niyazlar, dilekler ve kansız kurbanlar sunmaya bizleri lâyık kıl. Ve kendi hizmetine atadığın[30] bizleri, Kutsal Ruh’unun gücüyle,[31] mahkûm edilmeden ve engellenmeden vicdânımızın pak tanıklığında[32] her vakitte ve her yerde seni çağırmak[33] üzere yeterli kıl,[34] öyle ki bizi işiterek iyiliğinin çokluğu gereğince bize merhamet gösteresin.

Υüksek sesle: Çünkü bütün izzet, îtibar ve secde sana yaraşır, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Diyakos devam eder: Tekrar ve tekrar barışla Rab’be yalvaralım.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru.

Rûhânî:

MÜMİNLER İÇİN 2. DUÂ

Tekrar ve çok defa huzûrunda yere kapanır ve sana yalvarırız ey İyi ve insansever Οlan, niyazımıza nazar edip canlarımızı ve bedenlerimizi bedenin ve ruhun her murdarlığından arındır[35] ve bize senin kutsal sunağının huzûrunda suçlanmadan ve mahkûm olmadan durmayı bahşet. Ey Allah, bizimle birlikte duâ edenlere de ömürde, îmanda ve rûhânî anlayışta[36] ilerlemeyi ihsan et. Onların dâima korku ve sevgiyle sana ibâdet etmelerini, kutsal sırlarından suçlanmadan ve mahkûm olmadan hissedar olmalarını ve semâvî krallığına lâyık olmalarını bahşet.

Yüksek sesle: Böylece kudretinle her zaman korunarak sana izzet sunalım, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Koro: Heruvimleri sırlı bir şekilde temsil eden ve hayat veren Üçlemeye Üç kutsallı ilâhîyi terennüm eden bizler, şimdi ömrün bütün kaygılarını[37] bırakalım ki, her varlığın Kral’ını karşılayalım. O’ki melekler ordusuyla görünmeden çevrelenmektedir. Alliluia.

Koro tarafından ağır şekilde bu ilâhî terennüm ederken Rûhânî sunağın önünde sessizce kendisi için şu duâyı okur:

HERUVİM İLÂHÎSİ’NİN DUÂSI

Nefsânî arzulara[38] ve şehvetlere tutkun olanlardan hiçbiri huzûruna gelmeye veya yaklaşmaya veya sana kutsal hizmeti icrâ etmeye lâyık değildir, ey izzet Kralı[39], zîra sana hizmet etmek semavî güçler için bile büyük ve müthiştir. Ancak sen tâbir olunamaz ve sınırsız insanseverliğinle değişmeden ve bozulmadan[40] insan oldun ve bize başrâhip bulundun ve kâinatın Efendisi olarak bu kansız kurbanın âyinini icrâ etmeyi bize emânet ettin.

Çünkü sen ya Rab Allah’ımız göklerdeki ve yeryüzündeki varlıklara tek hükmedensin. Sen Heruvimli tahtta oturan,[41] Serafimlerin Rab’bi ve İsrail’in Kralısın[42]. Sen tek azizsin ve azizler arasında yerleşensin.[43] İmdi sana, tek iyi ve işitmeye hazır olana yalvarıyorum, ben günahkâr ve yararsız kuluna nazar et, canımı ve kalbimi kötü vicdandan arıt[44]. Kutsal Ruh’un gücüyle, rûhânîyet lütfunu kuşanıp senin bu kutsal sofranın huzûrunda durarak kutsal ve lekesiz bedeninin ve değerli kanının âyinini icrâ etmeye beni muktedir kıl.

Bunun için sana yaklaşıyor ve başımı eğerek yalvarıyorum, yüzünü benden çevirme[45] ve beni çocuklarından ayırma, fakat ben günahkâr ve lâyık olmayan kulunu bu armağanları sana sunmaya lâyık kıl. Çünkü sen hem sunan hem de sunulan, kabul eden ve bölüştürülensin, ey Mesih Allah’ımız ve sana izzet sunarız, ezelî Pederinle ve tamâmen kutsal, iyi ve hayat veren Ruh’unla birlikte, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Yukardaki duâ okunduktan sonra, Rûhânî ve Diyakos Heruvim ilâhîsini üç defa söyleyerek secde ederler.

Rûhânî: Heruvimleri sırlı bir şekilde temsil eden ve hayat veren Üçlemeye Üç kutsallı ilâhîyi terennüm eden bizler, şimdi ömrün bütün kaygılarını bırakalım ki,

Diyakos: her varlığın Kral’ını karşılayalım. O’ki melekler ordusuyla görünmeden çevrelenmektedir. Alliluia. Alliluia. Alliluia.

Akabinde, Rûhânî buhurdanla kutsal sunağı, hediyelerin hazırlandığı yeri, Episkopos tahtının, kutsal ikonaları ve cemâati tütsüleyerek kısık sesle:

Gelin Kralımız olan Allah’a secde edelim ve huzûrunda yere kapanalım.^[46]

Gelin Kralımız olan Allah Mesih’e secde edelim ve huzûrunda yere kapanalım.

Gelin O’na, Kralımız ve Allah’ımız olan Mesih’e secde edelim ve huzûrunda yere kapanalım.

Ardından 51. mezmuru okur.

Akabinde, Rûhânî, Diyakosla birlikte kutsal sunağın önünde üç defa eğilerek haç işâretini yaparlar ve kutsal sunağı öperler, akabinde cemâatin önünde eğilip kutsal hizmeti icrâ etmek için kendileri için aff dileyip, şöyle derler:

Rûhânî: Kardeşler, ben günahkârı affedin. Bizden nefret edenleri ve bizi sevenleri, ey Allah affet.

Sonra Diyakos Rûhânî’ye doğru dönerek şöyle der: Kaldır, ey efendi.

Ve Rûhânî örtüyü kaldırıp Diyakos’un omuzlarına yerleştirirken şöyle der:

Ellerinizi selâmetle kutsal yerde kaldırın ve Rab’be övgüler sunun.[47]

Rûhânî Diyakos’a kutsal ekmek tepsisini verir, kendisi de kutsal kadehi kaldırarak şöyle der:

Rab Allah sevinç çığlıkları, borazan sesleri arasında yükseldi.[48]

Rûhânî ve Diyakos ellerindeki kutsal tepsi ve kadehle kutsal yerin kuzey kapısından çıkarlar ve Büyük Girişi yaparlar.

İlerlerken de önce Diyakos sonra da Rûhânî şöle derler: Rab Allah hepinizi krallığında hatırlasın,[49] her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro Heruvim ilâhîsini tamamlar: Âmin. O’ ki melekler ordusuyla görünmeden çevrelenmektedir. Alliluia. Alliluia. Alliluia.

Diyakos, kutsal mekâna girerek kutsal sunağın sağında durur ve içeri giren Rûhânî’ye hitâben:

Rab Allah Krallığında ruhbanlık hizmetini hatırlasın, her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Rûhânî de ona: Rab Allah Krallığında diyakonluk hizmetini hatırlasın, her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Evvelâ Rûhânî kutsal kadehi kutsal sunağın üzerine yerleştirir ve üzerindeki küçük örtüyü çıkarır. Diyakos’tan tepsiyi alır ve kutsal kadehin sol tarafına yerleştirir ve aynı şekilde üzerindeki küçük örtüyü çıkarır ve tepsi ile kutsal kadehi Diyakos’un omuzundaki büyük örtüyle örter ve Diyakos’u tütsüler.

Diyakos: Lütfet, ey efendi.

Rûhânî ise kutsal hediyeleri üç defa tütsülerken 51. mezmurun son 3 mısrâsını söyler:

Ey Allah, lütfet Siyon’a iyilik yap, Yeruşalim’in surlarını onar.

O zaman doğru sunulan kurbanlar, yakmalık sunular, tümüyle yakmalık sunular, seni hoşnut kılacak.

O zaman sunağında danalar sunacaklar.

Rûhânî Diyakos’a hitâben: Kardeş ve âyindaş, beni hatırla.

Diyakos da ona: Rab Allah, Krallığında senin ruhanî hizmetini hatırlasın, her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Benim için duâ et, ey aziz efendi.

Rûhânî Diyakos’u haç işâretiyle mübârek kılarak: Kutsal Ruh senin üzerine gelecek ve Yüceler Yücesi’nin gücü sana gölge salacak.[50]

Diyakos: Ruh’un kendisi, ömrümüzün her gününde bizimle birlikte icrâ etsin.

Ey aziz efendi, beni hatırla.

Rûhânî: Rab Allah Krallığında senin diyakonluk hizmetini hatırlasın, her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Diyakos, Âmin dedikten ve Rûhânî’nin elini öptükten sonra büyük kapının önünde durarak aşağıdaki dileklerde bulunur. Koro ise her dilekte bir defa şöyle der: Ya Rab, merhamet eyle.

Rab’be yalvarışımızı tamamlayalım.

Sunulan değerli armağanlar için Rab’be yalvaralım.

Bu kutsal ev ve buraya îman, saygı ve Allah korkusu ile girenler için Rab’be yalvaralım.

Her türlü sıkıntı, gazap, tehlike ve zarûretten kurtulmamız için Rab’be yalvaralım.

Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru.

Bütün günün mükemmel, kutsal, barış içinde ve günahsız olmasını Rab’den dileyelim.

Koro her dilekten sonra şöyle der: İhsan eyle, ya Rab.

Sâdık bir kılavuz, canlarımızın ve bedenlerimizin koruyucusu olan barış Meleğini Rab’den dileyelim.

Günah ve kabahatlerimizin özrünü ve bağışlanmasını Rab’den dileyelim.

Canlarımıza iyi ve yararlı olanı ve dünyada barışı Rab’den dileyelim.

Ömrümüzün geriye kalan vaktinin barış ve tövbeyle geçmesini Rab’den dileyelim.

Ömrümüzün sonunun Hristiyanca[51], acısız, utanç verici olmaksızın ve barış içinde olmasını ve Mesih’in korkunç yargı kürsüsü[52] huzûrunda iyi hesap vermeyi Rab’den dileyelim.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî: Ya Rab, her şeye kadir[53] Allah, tek kutsal olan, bütün yürekleriyle[54] senin adını çağıranların övgü kurbanını[55] kabul eden, biz günahkârların da yalvarışını kabul et[56] ve kutsal sunağına[57] yaklaştır. Kendi günahlarımız ve halkın bilmeden işlediği suçlar[58] için armağanlar ve ruhânî kurbanlar[59] sunmamıza bizi yeterli kıl.[60] Bizi huzûrunda lütfa nâil olmaya[61] lâyık kıl ki, bizlerin kurbanı sana makbul olsun[62] ve lütfunun iyi Ruh’u[63] bizde, bu armağanlarda ve bütün cemâatinde yerleşsin.

Yüksek Sesle: Senin biricik Oğlunun merhametiyle, sen ki O’nunla ve senin tamâmen kutsal, iyi, hayat veren Ruhun’la birlikte mübâreksin, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Rûhânî sağ eliyle cemâati mübârek kılarak şöyle der: Hepinize barış olsun.

Koro: Ve senin ruhuna.

Diyakos: Birbirimizi sevelim ki, fikir birliğiyle ikrar edelim.

Koro: Peder, Oğul ve Kutsal Ruh, özde bir ve bölünmez Üçleme.

Rûhânî sunağın önünde üç kez eğilir ve örtülü olan kutsal tepsi ve kadehi öper ve kısık sesle: Ya Rab sen’i seveceğim, sen kudretimsin. Rab benim dayanağım, sığınağım ve kurtarıcımdır[64].

Kutsal Âyine Metropolit riyâset ediyorsa diğer Rûhânîler Metropolit’e gelip ”Mesih aramızda olsun” derler. Metropolit de elini öpen Rûhânîlere hitâben. ”Şimdi ve dâima aramızda olsun” der. Bu esnâda koro ”Peder, Oğul ve Kutsal Ruh, özde bir ve bölünmez Üçleme” ilâhîsi yerine yukarıda zikredilen ”Ya Rab seni seveceğim, sen kudretimsin. Rab benim dayanağım, sığınağım ve kurtarıcımdır” ilâhîsini okur. Birden fazla Rûhânî âyine iştirak ediyorsa kezâ yukarıda belirtilen usûl tatbik edilir.

Diyakos: Kapılara, kapılara hikmetle (anlayışla) dikkat edelim.

Okuyucu Îman ikrârını yüksek sesle okur:

Îman ederim bir Allah’a, her şeye kadir olan Peder’e, göğün ve yerin, bütün görünen ve görünmeyenlerin yaradanına.

Ve tek Rab İsa Mesih’e, Allah’ın biricik Oğlu’na, bütün çağlardan evvel Peder’den doğana. Nur’dan nur, hak Allah’tan hak Allah’a, doğana, yaratılmayana, Peder’le bir özde olana, her şeyin O’nun vâsıtasıyla yaratıldığına.

Biz insanlar ve kurtuluşumuz için göklerden inene ve Kutsal Ruh’tan ve Bâkire Meryem’den beden alana ve insan olana.

Bizler için Pontoslu Pilatos zamanında Haç’a gerilene, cefâ çekene ve defnedilene.

Ve Kutsal Yazılar’a göre üçüncü günde dirilene,

Ve göklere yükselene ve Peder’in sağında oturana,

Ve dirileri ve ölüleri yargılamak için izzetle tekrar gelecek olana. O’nun ki krallığının sonu olmayana.

Ve Kutsal Ruh’a, Rab’be, hayat verene, Peder’den çıkana, Peder ve Oğul’la birlikte tapılana ve yüceltilene, Peygamberler vâsıtasıyla konuşmuş olana.

Bir, Kutsal, Evrensel ve Resûlî Kilise’ye.

Günahların bağışlanması için olan tek vaftizi ikrâr ederim.

Ölülerin dirilişini,

Ve gelecek çağın hayatını beklerim.

Koro: Âmin.

Bu esnâda Rûhânî büyük örtüyle kutsal armağanları yelpâzeler.

Îman İkrârının okunması tamamlandıktan sonra Diyakos: Doğru duralım. Korku ile duralım. Kutsal kurbanı barış içinde sunmaya dikkat edelim.

Koro: Merhamet,[65] barış ve övgü kurbanıdır.[66]

Rûhânî cemâate dönerek onu sağ eliyle mübârek kılarak şöyle der: Rab’bimiz İsa Mesih’in lütfu, Peder Allah’ın sevgisi ve Kutsal Ruh’un paydaşlığı hepinizle birlikte olsun.[67]

Koro: Ve senin ruhuna.

Rûhânî ellerini göğe kaldırarak: Kalplerimizi yukarıya yöneltelim.

Koro: Rab’be yönelttik.

Rûhânî doğuya dönerek: Rab’be şükredelim.

Koro: Lâyık[68] ve haktır.

Rûhânî: Hükümranlığının her yerinde[69] sana ilâhî sunmak, hamdetmek, övmek, şükretmek ve tapınmak lâyık ve haktır. Çünkü sen tâbir olunamaz, düşünülemez, görünemez,[70] anlaşılamaz, dâima var olan ve hiç değişmeden var olan Allah’sın. Sen, biricik Oğlun ve Kutsal Ruhun. Sen bizleri yoktan var ettin ve düştüğümüzde[71] tekrar dirilttin, bizi semâya yükseltinceye kadar her şeyi yapmaktan geri durmadın ve gelecek olan Krallığını da bağışladın. İşte bütün bunlar için, bütün bildiğimiz ve bilmediğimiz, bize bahşedilen görünen ve görünmeyen nîmetler için sana, biricik Oğlun’a ve Kutsal Ruh’una şükrederiz. Ηer ne kadar binlerce Başmelekler, on binlerce Melekler,[72] Heruvimler ve Serafimler, altıkanatlılar,[73] çokgözlüler, yükseklerde uçuşan kanatlılar senin huzûrunda hazır bulunuyorlarsa da, bu kutsal âyini ellerimizden kabul etmeyi tenezzül ettiğin için sana şükrederiz.

Υüksek sesle: Zafer ilâhîsini terennüm ederler, haykırırlar, bağırırlar ve söylerler.

Koro: Kutsal, kutsal, kutsaldır Rab-ül Sabaut.[74] Gök ve yer izzetinle doludur.[75] En yücelerdekine Osanna.[76] Rab’bin adıyla gelen mübârek olsun. En yücelerdekine Osanna.[77]

Rûhânî: Ey insansever Efendi, bu mübârek kuvvetlerle birlikte biz de yüksek sesle diyoruz; Sen kutsal, tamâmen kutsalsın; Sen ve senin biricik Oğlun ve Kutsal Ruhun. Sen kutsal, tamâmen kutsalsın ve izzetin görkemlidir.[78] Sen dünyanı o kadar çok sevdin ki biricik Oğlunu fedâ ettin. Öyle ki O’na îman eden her kimse helâk olmasın, ancak ebedî hayata kavuşsun.[79] O geldi ve bizim için bütün tasarıyı tamamladı.[80] Ele verildiği gece, aslında dünyanın hayat bulması için kendisini teslim ettiği gece, kendi aziz, lekesiz, pak ellerine ekmeği aldı, şükretti, mübârek kıldı, kutsadı ve böldü, kendi aziz öğrenci ve elçilerine vererek şöyle dedi[81]:

Υüksek sesle: Alın yiyin, bu günahların bağışlanması için sizin uğrunuza bölünen bedenimdir.

Koro: Âmin.

Rûhânî: Aynı şekilde yemekten sonra kadehi alıp dedi[82]:

Υüksek sesle: Hepiniz bundan için. Bu günahların bağışlanması için sizin ve birçokları uğruna dökülen yeni antlaşmadaki kanımdır.[83]

Koro: Âmin.

Rûhânî: İmdi kurtuluşumuzu sağlayacak olan bu buyruğu[84] ve bizim için bütün gerçekleşenleri; (İsa’ya âit olan) haçı, mezarı, üç gün sonraki dirilişi, göklere yükselişi, Peder’in sağındaki tahta oturmasını ve ikinci ve izzetli tekrar gelişini anarak.

Yüksek sesle: Sana senin olanları senden alıp her şeyde herkese sunarız[85].

Koro: Sana ilâhî sunarız, seni överiz, sana şükrederiz ya Rab ve sana yalvarırız, ey Allah’ımız.

Koro bu ilâhîyi terennüm ederken Rûhânî başını eğip duâda bulunur: Bu rûhânî ve kansız ibâdeti[86] tekrar sana sunar, senden diler, yalvarır ve yakarırız. Kutsal Ruh’unu bize ve önümüzde bulunan bu armağanlara gönder.

Diyakos: Ey efendi, kutsal ekmeği mübârek kıl.

Rûhânî sağ eliyle kutsal ekmek üzerine haç işâretini yaparak onu mübârek kılar ve şöyle der: Ve bu ekmeği Mesih’inin değerli bedenine tebdil et.

Diyakos: Âmin.

Ey efendi, kutsal kadehi mübârek kıl.

Rûhânî sağ eliyle kutsal kadehin üzerine haç işâretini yaparak onu mübârek kılar ve şöyle der: Ve bu kadehtekini Mesih’inin değerli kanına tebdil et.

Diyakos: Âmin.

Ey efendi, her iki kutsalları mübârek kıl.

Rûhânî: Kutsal Ruh’unla (onları) tebdil et.

Diyakos: Âmin. Âmin. Âmin.

Rûhânî: (Kutsal armağanlardan) Hissedar olanlar için canın arınmasına, günahların bağışlanmasına, Kutsal Ruh’unun paydaşlığına[87] semâvî Krallığın mîrasına, huzûruna korkusuzca, yargılanmadan ve mahkûm olmadan[88] çıkmaya sebep olsun. Yine bu rûhânî ve kansız ibâdeti[89], îmanla rahata erişmiş olan[90] ilk Atalar, Pederler, büyük Atalar, Peygamberler, Elçiler, Vâizler, müjdeciler, şehitler, ikrarcılar, nefsine hâkim olmuş olanlar ve îmanda kemâle erişmiş olan her bir doğru kişinin ruhu[91] için sana sunuyoruz.

Akabinde kutsal sunağın önünü tütsüleyerek yüksek sesle şöyle der: Bilhassa tamâmen azîze, lekesiz, ziyâdesiyle mübârek, izzetli Hanımefendimiz Allahdoğuran ve dâima bâkire Meryem için.

Koro: Dâima mübârek, tamâmen lekesiz ve Allah’ımızın anası olan, sen Allahdoğuran’ı mübârek saymak gerçekten lâyıktır. Heruvimlerden daha îtibarlı ve Serafimlerden kıyaslanamaz ölçüde izzetli olan, (bâkireliği) bozulmadan Allah’ın Kelâmı’nı doğurmuş olan, sen gerçek Allahdoğuran’ı yüceltiriz.

Rûhânî: Öncü Peygamber, Vaftizci Aziz Yahya için, aziz, izzetli ve gayet iyi üne sâhip Elçiler için, anısını icrâ ettiğimiz Aziz (o günde anılan azizlerin isimleri) için ve bütün Azizlerin için (bu rûhânî ve kansız ibâdeti sana sunuyoruz). Onların yakarışlarıyla ey Allah bize nazar et.

Ebedî hayatta dirilme ümîdiyle bütün uyumuş olanları[92] (ebediyete intikal edenlerden dilediği isimlerini anar) hatırla ve yüzünün nurunun[93] nazar ettiği yerde onları rahatlat.

Ayrıca, ya Rab, senin gerçeğinin kelâmını doğru bir şekilde öğreten[94] her Ortodoks Episkoposu, bütün rûhânîleri, bütün Mesih’in diyakosları ve bütün Ruhban ve Keşiş sınıfını hatırlaman için sana tekrar ricâ ediyoruz.

Bundan başka, cihan için, kutsal, evrensel, resûlî Kilise için, pak ve ağırbaşlı ömür sürenler için, gayet mümin Krallarımız (devlet idârecilerimiz)[95] için bu rûhânî ibâdeti sana sunuyoruz. Ya Rab onların hükümranlıklarının barış içinde olmasını bahşet ki, biz de onların sükûneti içinde, bütün dindarlık ve ağırbaşlılıkla, sâkin ve huzurlu bir ömür sürelim[96].

Yüksek sesle: Ya Rab, öncelikle Başepiskoposumuz ………’u hatırla. Ona kutsal Κiliselerine barış içinde hizmet etmeyi ve senin gerçeğinin kelâmını doğru bir şekilde öğretirken[97], emin, îtibarlı, sağlıklı ve uzun ömür bahşet.

Diyakos: Ve herkesin düşüncesinde olan bütün insanları.

Koro: Ve bütün insanları.

Rûhânî: Ya Rab, geçici olarak ikamet ettiğimiz[98] şehri (veya kutsal manastırı), bütün şehirleri, beldeleri, buralarda îmanla ikamet edenleri hatırla. Denizde, karada yolculuk edenleri, hastaları, acı çekenleri, esirleri hatırla ve onlara kurtuluşu bağışla. Kutsal kiliselerinde semere verererek hizmet îfâ edenleri, fakirleri hatırlayanları hatırla ve hepimize merhametini gönder.

Yüksek sesle: Ve bizi nâil eyle ki, tek bir ağız[99] ve tek yürekle[100] senin tamâmen îtibarlı ve görkemli ismini hamdedelim ve övgüler sunalım, Peder’in, Oğul’un ve Kutsal Ruh’un, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Rûhânî cemâate dönerek onu mübârek kılar: Büyük Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in merhameti hepinizle olsun.[101]

Koro: Ve senin ruhunla.[102]

Diyakos büyük kapının önünde durarak aşağıdaki dileklerde bulunur. Koro ise her dilekte bir defa şöyle der: Ya Rab, merhamet eyle.

Bütün azizleri andıktan sonra tekrar ve tekrar barışla Rab’be yalvaralım.

Sunulmuş ve kutsanmış olan bu değerli armağanlar için Rab’be yalvaralım.

Öyle ki bunları kendi kutsal, gökler üstü ve mânevî sunağına bir rûhânî râyiha[103] olarak kabul eden insansever Allah’ımızın, karşılık olarak bize ilâhî lütfu ve Kutsal Ruh’un armağanını göndermesi için yalvaralım.

İnançta birliği ve Kutsal Ruh’un paydaşlığını dileyerek, kendimizi ve birbirimizi ve bütün ömrümüzü Mesih Allah’a emânet edelim.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî: Ey insansever Efendi, bütün ömrümüzü ve ümîdimizi sana emânet ederiz ve senden ricâ eder, yalvarır ve yakarırız, bu kutsal ve rûhânî sofradaki semâvî ve müthiş sırlarına, arınmış bir vicdanla hissedar olmaya bizleri lâyık kıl ki, böylece günahların bağışlanması, kabahatlerin affı, Kutsal Ruh’un paydaşlığı,[104] göklerdeki Krallığın mîrası, senin huzûruna korkusuz olarak çıkabilmek, yargılanmamak[105] ve mahkûm olmamak için olsun.

Yüksek sesle: Ey Efendi, bizleri lâyık kıl ki, korkusuz ve suçsuz olarak, sen semâvî Allah’ı, cesâret edip Peder olarak adlandıralım ve diyelim:[106]

RAB’BİN DUÂSI[107]

Okuyucu: Göklerdeki Babamız, adın kutsal kılınsın. Krallığın gelsin. Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de senin istediğin olsun. Bugün bize gündelik ekmeğimizi ver. Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi, sen de bizim suçlarımızı bağışla. Ayartılmamıza izin verme. Bizi kötü olandan kurtar.

Rûhânî: Çünkü krallık, güç ve izzet senindir, Peder’in, Oğul’un ve Kutsal Ruh’un, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Koro: Âmin.

Rûhânî Cemâati mübârek kılarak: Hepinize barış olsun.

Koro: Ve senin ruhuna.

Diyakos: Başlarımızı Rab’be eğelim.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî: Sana şükrederiz ey görünmez[108] Kral. Sen ölçülemeyen gücünle her şeyi yarattın ve merhametinin çokluğuyla her şeyi yoktan var ettin. Sen ey Efendi, senin huzûrunda başlarını eğmiş olanlara gökten nazar eyle, çünkü onlar insana değil, sen müthiş[109] Allah’a başlarını eğdiler. İmdi sen ey Efendi, burada bulunan armağanların her birimizin kendi ihtiyâcına göre, hepimizin iyiliği için[110] olmalarını sağla. Denizde ve karada yolculuk edenlere yoldaş ol, canlarımızın ve bedenlerimizin hekimi, hastalara şifâ ver.

Yüksek sesle: Senin biricik Oğlunun lütfu, merhameti ve insanseverliğiyle, ki sen O’nunla mübâreksin, tamâmen kutsal, iyi, hayat veren Ruh’unla birlikte, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Rûhânî: Rab İsa Mesih, Allah’ımız, kutsal meskeninden[111] ve krallığının izzet tahtından[112] bize dikkat et ve bizi kutsamaya gel. Sen ki yücelerde Peder’le birlikte oturmakta ve burada aramızda görünmeden bulunmaktasın. Senin kudretli elinle[113] lekesiz bedenini ve değerli kanını bize ve bizim vâsıtamızla da bütün cemâate vermeyi bizi lâyık kıl.

Sonra Rûhânî sunağın önünde üç defa eğilerek kısık sesle şunları söyler: Ey Allah ben günahkâra acı ve merhamet eyle.[114]

Diyakos: Dikkat edelim.

Rûhânî iki elin parmak uçlarıyla İsa Mesih’in kutsal bedenini tepsiden hafifçe kaldırarak haç işâreti yapar ve yüksek sesle: Kutsallar kutsallarındır.

Koro: Tek kutsal, tek Rab, İsa Mesih, Peder Allah’ın izzeti için.^[115] Âmin.

Koro paydaşlık ilâhîsini icrâ eder. Hafta arası ve yortularda belirli ilâhîler okunur. Pazar günleri ise şu mezmur terennüm edilir: Rab’be göklerden övgüler sunun.[116] Alliluia.

Diyakos: Ey efendi, kutsal Ekmeği böl.

Rûhânî biraz önce parmaklarının arasında tuttuğu kutsal ekmeği, hazırlık devresinde haç şeklinde yardığı yerden dört parçaya bölerek:

Allah’ın kuzusu bölünüyor ve paylaşılıyor. O bölünüp de parçalara ayrılmayan, her zaman yenen ve hiç tükenmeyen, ancak paydaş olanları kutsayandır.

Ve parçaları tepsinin üzerine haç şeklinde böyle dizer:

ΙC

ΝΙ ΚΑ

ΧC

Diyakos: Ey efendi, kutsal kadehi doldur.

Rûhânî IC işâretli parçayı alıp bununla kutsal kupanın üzerinde haç işâreti yaparak içine katar ve şöyle der: Kutsal Ruh’la doludur.

Diyakos: Âmin.

Diyakos elindeki kaynar su ibriğini alarak Rûhânîye hitâben: Ey efendi, kaynar suyu mübârek kıl.

Rûhânî mübârek kılarak der: Azizlerinin sıcak îmanı her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince mübârektir. Âmin.

Diyakos elindeki ibrikten kutsal kadehe sıcak suyu haç şeklinde döker ve der: Kutsal Ruh’la dolu sıcak îman. Âmin.

Rûhânî gerekli saygıyla üç kez eğilerek kutsal tepsiye yaklaşır ve şöyle der: İşte ölümsüz Kral ve Allah’ımız Mesih’e yaklaşıyorum.

Ve ΧC ibâresi olan Kutsal Ekmek’ten sağ avucuna bir parça alarak şöyle der: Rab, Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in değerli ve tamâmen kutsal bedeni, ben lâyık olmayan Rûhânî’ye günahlarımın bağışlanması ve ebedî hayat için veriliyor.

Ve böylece elindekinden (ilâhî) korkuyla hissedar olduktan sonra sağ elini iyice süngerle silip Diyakos’a hitâben: Diyakos, yaklaş.

Diyakos: İşte ölümsüz Kral ve Allah’ımız Mesih’e yaklaşıyorum. Ey efendi, Rab, Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in değerli ve tamâmen kutsal bedenini, günaharımın bağışlanması ve ebedî hayat için ben lâyık olmayan Diyakos ……..’a ver.

Rûhânî tepsiden ΧC ibâreli kutsal ekmeğin diğer parçasını sağ tarafına yaklaşan Diyakos’un avucuna bırakır ve der: Rab, Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in değerli ve kutsal bedeni sen gayet dindar Diyakos ………’a günahlarının bağışlanması ve ebedî hayat için veriliyor.

Akabinde Rûhânî sol eliyle bezin ucunu dudaklarının altına yerleştirerek sağ eliyle kutsal Kadehi tutar ve şöyle der: Rab, Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in değerli ve tamâmen kutsal kanı ben lâyık olmayan Rûhânî ……’e günahlarımιn bağışlanması ve ebedî hayat için tekrar veriliyor.

Kutsal kadehten içtikten sonra dudaklarını ve kutsal kadehe dudaklarının değdiği yeri bezle siler ve şöyle der: Bu dudaklarıma değdi, suçlarımı silip, günahlarımdan arındıracak.[117]

Diyakos’u tekrar dâvet ederek şöyle seslenir: Diyakos, tekrar yaklaş.

Diyakos: İşte tekrar yaklaşıyorum. Ey efendi, Rab, Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in değerli ve tamâmen kutsal kanını ben lâyık olmayan Diyakos ………………..’a günahlarımın bağışlanması ve ebedî hayat için ver.

Rûhânî Kutsal kadehten Diyakos’a sunar ve der: Rab, Allah ve kurtarıcımız İsa Mesih’in değerli ve tamâmen kutsal kanı sen gayet dindar Diyakos …………………’a günahlarının bağışlanması ve ebedî hayat için tekrar veriliyor.

Diyakos dudaklarını ve kutsal kadehe dudaklarının değdiği yeri bezle silerken Rûhânî ona: Bu dudaklarına değdi, suçlarını silip günahlarından arındıracak.

Diyakos eline süngeri alıp tepsideki kutsal ekmeğin diğer parçalarını kadehe katar. Rûhânî kutsal kadehi üzeri örtülü olarak Diyakos’a verir. O da cemâate dönerek şöyle der: Allah korkusu, îman ve sevgiyle yaklaşınız.

Rûhânî kutsak kadehi Diyakos’tan alır ve Kutsal armağanlardan hissedar olmak isteyenlere sunarken kısık sesle her biri için: Allah’ın kulu ….. günahların bağışlanması ve ebedî hayat için Mesih’in bedeni ve kanından hissedar oluyor.

Müminler kutsal armağanlardan hissedar olduktan sonra Rûhânî cemâati mübârek kılar ve yüksek sesle: Ey Allah, halkını kurtar ve mîrasını mübârek kıl.[118]

Koro: Gerçek nuru gördük, semâvî Ruh’u aldık, gerçek inancı bulduk, bölünmez Üçleme’ye taparak, çünkü o bizi kurtardı.

Diyakos Rûhânîye hitâben: Yücelt, ey efendi.

Rûhânî üç defa tütsüleyerek şöyle der: Göklerin üstünde yüksel ey Allah ve izzetin bütün yeryüzünde olsun.[119] (3 defa)

Rûhânî kutsal kadehi alıp kısık sesle: Allah’ımız mübârektir.

Cemâate dönerek yüksek sesle: Her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Rûhânî hediyelerin hazırlandığı yere kutsal kadehi bırakır.

Koro: Âmin.

Koro eski usûle göre bu ilâhîyi terennüm eder: Ya Rab, ağzımız senin övgünle dolsun ki, izzetine ilâhî sunalım,[120] çünkü bizi kutsal sırlarına hissedar olmaya lâyık kıldın. Bizi kutsallığınla destekle ki, bütün gün senin doğruluğunu mütâlaa edelim. Alliluia. Alliluia. Alliluia.

Diyakos: Ayağa kalkalım. Mesih’in ilâhî, kutsal, lekesiz, ölümsüz, semâvî, hayat veren ve müthiş sırlarına paydaş olmuş olarak Rab’be lâyık olarak şükredelim.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Diyakos: Ey Allah, lütfunla bize yardım et, kurtar, merhamet eyle ve koru.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Diyakos: Bütün günün mükemmel, kutsal, barış içinde, günahsız olmasını dileyerek, kendimizi ve birbirimizi ve bütün ömrümüzü Mesih Allah’a emânet edelim.

Koro: Sana, ya Rab.

Rûhânî şükran duâsını okur: Ey insansever Efendi, canlarımızın velînîmeti, bugün de semâvî ve ölümsüz sırlarına bizi lâyık kıldığın için sana şükrederiz. İzzetli Allahdoğuran ve dâima bâkire Meryem’in ve bütün Azizlerinin duâları ve yalvarışlarıyla, yolumuzu doğrult,[121] hepimizi korkunda pekiştir, ömrümüzü koru, adımlarımızı emin kıl.

Υüksek sesle: Çünkü bizim kutsallığımız sensin ve sana izzet sunarız, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Rûhânî cemâate dönerek: Βarışla gidelim.[122]

Diyakos: Rab’be yalvaralım.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Rûhânî İsa Mesh’in ikonasının önüne gelerek yüksek sesle bu duâyı okur: Seni övenleri mübârek kılan ve sana güvenenleri kutsayan ya Rab, halkını kurtar ve mîrasını mübârek kıl.[123] Kilisenin cemaâtini koru. Evinin güzelliğini sevenleri[124] kutsa. Onları mükâfatlandırarak ilâhî gücünle yücelt ve sana ümit bağlayan bizi terketme[125]. Dünyana, Kiliselerine, rûhânîlere, devlet idârecilerimize,[126] orduya ve bütün halkına barış bağışla. Çünkü, her iyi bağış ve her mükemmel armağan yukarıdan, sen, ışıklar Pederi’nden iner.[127] Ve sana izzet, şükür ve secde sunarız, Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin. Şimdiden ebede kadar, Rab’bin adı mübârek olsun.[128] (üç defa)

Rûhânî hediyelerin hazırlandığı yere yürür ve bu duâyı okur: Mesih Allah’ımız, sen Yasa ve Peygamberlerin tamamlayıcısısın.[129] Peder’in bütün tasarısını yerine getirdin. Kalplerimizi mutluluk ve sevinçle doldur, her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin.

Diyakos: Rab’be yalvaralım.

Koro: Ya Rab, merhamet eyle.

Rûhânî: Rab’bin bereketi ve merhameti, O’nun lütufu ve insanseverliğiyle üzerinizde olsun. Her zaman, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince.

Koro: Âmin.

Rûhânî: Ηamdolsun sana, ey Allah, ümîdimiz, hamdolsun sana.

Okuyucu: Peder’e, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a hamdolsun, şimdi ve dâima ve ebetler ebedince. Âmin. Ya Rab, merhamet eyle. (üç defa) Aziz peder, mübârek kıl.

Rûhânî: Ölülerden dirilmiş olan gerçek Allah’ımız Mesih, tamâmen temiz ve tâmamen lekesiz azîze Anası’nın şefâatleriyle, değerli ve hayat veren Haç’ın gücüyle, saygın ve semâvî bedensiz güçlerin korumalarıyla, saygın, izzetli Peygamber ve öncü Vaftizci Yahya’nın niyazlarıyla, aziz, izzetli ve gayet iyi üne sâhip Elçilerin, aziz, izzetli ve muzaffer şehitlerin, aziz ve ilâhî Pederlerimizin, Aziz Pederimiz Altın ağızlı Yuhanna’nın, ata-i Allah olan aziz ve sâdık İoakim ve Anna’nın, andığımız ………. (günün Azizinin) ve bütün Azizlerin şefâatleriyle, bizlere merhamet eyle ve bizi kurtar, çünkü iyi ve insanseversin.

Ve doğu yönüne dönerek: Aziz Pederlerimizin duâlarıyla, ya Rab İsa Mesih Allah, bize merhamet eyle.

Koro: Âmin.

Rûhânî cemâati mübârek kılarak: Kutsal Üçleme hepinizi korusun.

Rûhânî cemâate mübârek kılınmış ekmek dağıtır ve cemâatten her biri için şöyle der: Rab’bin bereketi ve merhameti üzerinizde olsun.

İSA MESİH’İN KIYMETLİ VE TAMÂMEN KUTSAL BEDENİNDEN VE KANINDAN HİSSEDAR OLUNACAĞI ZAMAN OKUNAN DUÂLAR[130]

Ya Rab, îman ve ikrâr ederim ki, sen dünyaya günahkârları, ki onların birincisi benim, kurtarmaya gelen gerçekten yaşayan Allah’ın Oğlu Mesih’sin.[131] Tekrar îman ederim ki, burada bulunan senin asıl lekesiz bedenin ve kıymetli kanındır. İmdi sana niyaz ederim, bana merhamet eyle, benim isteyerek ve istemeyerek, sözle, amelle, fikirle, bilerek ve bilmeyerek işlediğim kabahatlerimi affeyle, günahların bağışlanması ve ebedî hayat için mahkûm olmaksızın kutsal sırlarından hissedar olmaya beni müstahak eyle. Âmin.

İşte İlâhi Paydaşlığa doğru yürüyorum. Ey Yaradan, ona hissedar olmakla beni yakma. Çünkü sen lâyık olmayanları yakan ateşsin. Ancak her türlü lekeden beni temizle.

Ey Allah’ın Oğlu, bugün sırlı ziyâfetine beni hissedar olarak kabul eyle. Çünkü düşmanlarına bu sırrı asla söylemeyeceğim, Yahuda gibi seni öperek de ele vermeyeceğim. Fakat o haydut gibi seni ikrâr ederim, “Ya Rab, krallığında beni hatırla”.[132]

Ey insan, İlâhî kanı görünce korkup titre,

Çünkü lâyık olmayanları yakan ateştir. Allah’ın Bedenidir, beni ilâhlaştırır ve besler, Ruhumu ilâhlaştırır, aklımı da anlaşılmaz tarzda besler.

Ey Mesih, beni senin arzuna cezbederek ilâhî aşkınla değiştirdin, fakat bu cisimsiz ateşle günahlarımı yakıp telef ederek, sendeki ilâhî safâdan dolmaya beni müstahak eyle ki, ey iyi olan, sevinip sıçrayarak, senin iki (şimdiki ve gelecekteki) gelişini yücelteyim.

Senin Azizlerinin parlaklığının içine ben lâyık olmayan nasıl gireyim? Eğer onlarla güvey odasına girmeye cesâret edersem, elbisem (vicdânım) beni utandırır, çünkü (günahlarımdan dolayı) düğün elbisesi değildir ve bu yüzden Melekler tarafından bağlanarak dışarı kovulacağım. Ya Rab, canımın kirini temizle ve insansever olduğun için beni kurtar.

Ey insansever Efendi Rab İsa Mesih Allah’ım, bu kutsal sırlar lâyık olmadığımdan dolayı bana yargı sebebi olmasın. Fakat canımın ve bedenimin temizlenmesi ve kutsanması için olsun ve gelecek ebedî hayata ve krallığa nâil olmama temînat olsun. Çünkü Allah’a bağlanmak ve kurtuluş ümîdimi Rab’be teslim etmek benim için hayırlıdır.

Tekrar:

[1] İbâdetler esnâsında Koro, müminlere vekâleten Rûhânî’nin duâlarına cevap verir.

[2] Kutsal metinlerindeki «Εἰρήνη-Barış» kelimesi, insanlar arasındaki dargınlık veya savaştan sonra tesis edilen sulh, anlaşma, uzlaşmadan ziyâde, başka mânâları da muhtevâ etmektedir. Kitâb-ı Mukaddes’in eski tercümesinde «selâmet», yeni tercümesinde «esenlik», Karamanlıca duâ metinlerindeyse «selâm, selâmet, muhabbet» kelimeleriyle ifâde edilen «Allah’ın her anlayışın çok üstünde olan selâmetidir» (Pavlos’un Filipililer’e Mektubu 4:7). İsa Mesih’in öğrencilerine dediği «Size selâmet bırakıyorum, benim selâmetimi size veriyorum, ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın» (Yuhanna 14:27) ifâdesinin de gösterdiği gibi bu selâmet, dünyanın verebileceğinden farklı bir selâmettir. Dünyadaki insanlar arasındaki barışın yanında, Kutsal Ruh’un vâsıtasıyla îman edenlerin nâil olduğu mânevî ihsanlardır. «Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir» (Pavlos’un Galatyalılar’a Mektubu 5:22-23). Barışla ilgili ayrıca Luka 2:14 ve Yuhanna 20:19 bakınız.

[3] Mezmur 28:9.

[4] Mezmur 26:8.

[5] Mezmur 27:9.

[6] «Halleluya» Rab’bi övün, (Mezmur 106:1, Vahiy 19:1).

[7] İlâhî tabiatında değişime uğramadan.

[8] Matta 18:19-20.

[9] Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 2:4.

[10] Eski Ahit’te (Mezmur 95:6) zikredilen bu ibâdet şeklini, İsa Mesih ele verilmeden evvel iki dizinin üstüne çökerek yüzükoyun yere kapanıp duâ etmesiyle kendisi de tatbik etmiştir (Matta 26:39, Markos 14:35, Luka 22:41).

[11] Yeşaya 57:15.

[12] Heruvimler ile Serafimler, Kitâb-ı Mukaddes’te zikredilen Melek varlıkları “Kerubiler” veya “Keruvlar” (Yaratılış 3:24, Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 9:5) ile “Seraflar” (Yeşaya 6:2) olup, isimleri Yunanca ilâhîlerdeki gibi muhâfaza edilmişlerdir.

[13] Yaratılış 1:26-27.

[14] Yahuda 24.

[15] Luka 1:70.

[16] Mezmur 118:26.

[17] Matta 19:28, 25:31.

[18] 2. Krallar 19:15, 1. Târihler 13:6, Mezmur 80:1, 99:1, Yeşaya 37:16.

[19] Pavlos’un Koritoslular’a İkinci Mektubu 4:6.

[20] Petros’un Birinci Mektubu 2:11.

[21] Luka 1:38.

[22] Nehemya 13:22.

[23] Mezmur 51:1.

[24] Mezmur 113:5-6.

[25] Pavlos’un Galatyalılar’a Mektubu 4:4-5, Yuhanna’nın Birinci Mektubu 4:9.

[26] Pavlos’un Titos’a Mektubu 3:5.

[27] Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 15:53.

[28] Meleklerin.

[29] Pavlos’un İbrânîlere Mektubu 9:7.

[30] Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 1:12.

[31] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 15:13.

[32] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 1:12.

[33] Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 1:1.

[34] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 3:6.

[35] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 7:1.

[36] Pavlos’un Koloseliler’e Mektubu 1:9.

[37] Luka 21:34.

[38] Petros’un Birinci Mektubu 2:11.

[39] Mezmur 24:7.

[40] İlâhî tabiatından hiçbir şey kaybetmeden.

[41] 2. Krallar 19:15, 1. Târihler 13:6, Mezmur 80:1, 99:1, Yeşaya 37:16.

[42] Sefanya 3:15, Yuhanna 1:49.

[43] Yeşaya 57:15.

[44] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 10:22.

[45] Mezmur 143:7.

^[46] Eski Ahit’te (Mezmur 95:6) zikredilen bu ibâdet şeklini, İsa Mesih ele verilmeden evvel iki dizinin üstüne çökerek yüzükoyun yere kapanıp duâ etmesiyle kendisi de tatbik etmiştir (Matta 26:39, Markos 14:35, Luka 22:41).

[47] Mezmur 134:2.

[48] Mezmur 47:5.

[49] Luka 23:42.

[50] Luka 1:35.

[51] Hristiyanlara yaraşır şekilde.

[52] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 5:10.

[53] Amos 4:13, Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 6:18, Vahiy 1:8.

[54] Mezmur 9:1.

[55] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 13:15.

[56] Mezmur 6:9.

[57] Semâlardaki kutsal sunağına.

[58] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 9:7.

[59] Petros’un Birinci Mektubu 2:5, Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 5:1.

[60] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 3:6.

[61] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 4:16.

[62] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 15:16.

[63] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 10:29.

[64] Mezmur 18:1.

[65] Hoşea 6:6, Matta 9:13, 12:7.

[66] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 13:15.

[67] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 13:14.

[68] Pavlos’un Selânikliler’e İkinci Mektubu 1:3.

[69] Mezmur 103:22.

[70] Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 1:17.

[71] Âdem ile Havva’nın Allah’ın emrine karşı olan itâatsizliği netîcesinde günaha düşmeleri (Yaratılış 3:1-24).

[72] Daniel 7:10, Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 12:22.

[73] Yeşaya 6:2.

[74] «Sabaut» Ordular Rab’bi, her şeye Hükmeden Rab. Eski Ahid’in pek çok yerinde, Yeni Ahit’te ise Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 9:29 ve Yâkub’un Mektubu 5:4’ te zikredilmektedir.

[75] Yeşaya 6:3, Vahiy 4:8.

[76] «Osanna (Hozana)» Bizi kurtar veya sana hamdolsun. Ηer iki anlamı da mevcuttur.

[77] Mezmur 118:26, 148:1, Matta 21:9, Markos 11:9-10, Luka 19:38, Yuhanna 12:13.

[78] Mezmur 145:12, Petros’un İkinci Mektubu 1:17.

[79] Yuhanna 3:16.

[80] Kurtuluşumuz için olan ilâhî tasarıyı yerine getirdi.

[81] Matta 26:26, Markos 14:22, Luka 22:19, Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 11:23-25

[82] Luka 22:20, Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 11:25.

[83] Matta 26:28, Markos 14:24, Luka 22:20.

[84] İsa Mesih’in öğrencilerine dediği «Bunu benim anılmam için yapın» (Luka 22:19, Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 11:24-25).

[85] Veya eski metinlere göre «sunarak».

[86] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 12:1.

[87] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 13:14.

[88] Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 11:29,34.

[89] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 12:1.

[90] Ebediyete intikal etmiş olan.

[91] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 12:23.

[92] Matta 27:52, Yuhanna 11:11.

[93] Mezmur 4:6.

[94] Pavlos’un Timoteos’a İkinci Mektubu 2:15.

[95] Süleyman’ın Özdeyişleri 24:21, Matta 22:21, Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 13:1-7, Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 2:1-3, Pavlos’un Titos’a Mektubu 3:1, Petros’un Birinci Mektubu 2:13-17.

[96] Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 2:2.

[97] Pavlos’un Timoteos’a İkinci Mektubu 2:15.

[98] Pavlos’un Filipililer’e Mektubu 3:20, Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 13:14, Petros’un Birinci Mektubu 2:11.

[99] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 15:6.

[100] Elçilerin İşleri 4:32.

[101] Pavlos’un Filipililer’e Mektubu 4:9, Yuhanna’nın İkinci Mektubu 3, Pavlos’un Titos’a Mektubu 2:13.

[102] Senin ruhunla da birlikte olsun, (Pavlos’un Timoteos’a İkinci Mektubu 4:22).

[103] Hoş kokulu sunu, (Pavlos’un Efososlular’a Mektubu 5:2, Pavlos’un Filipililer’e Mektubu 4:18).

[104] Pavlos’un Korintoslular’a İkinci Mektubu 13:14.

[105] Pavlos’un Korintoslular’a Birinci Mektubu 11:29,34.

[106] Pavlos’un İbrânîler’e Mektubu 4:16, Petros’un Birinci Mektubu 1:17, Luka 11:2.

[107] Matta 6:9-13.

[108] Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 1:17.

[109] Mezmur 47:2, 89:7.

[110] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 8:28.

[111] 1. Krallar 8:39.

[112] Matta 19:28, 25:31.

[113] Yasa’nın Tekrârı 9:29.

[114] Luka 18:13.

^[115] Pavlos’un Filipililer’e Mektubu 2:11.

[116] Mezmur 148:1.

[117] Yeşaya 6:7.

[118] Mezmur 28:9.

[119] Yukarıda geçen duâda da «Μεμνημένοι τοίνυν τῆς σωτηρίου ταύτης ἐντολῆς… – İmdi kurtuluşumuzu sağlayacak olan bu buyruğu…» zikredildiği gibi, bir rûhânî ve kansız ibâdet olan Kutsal Âyin’i «bizim için bütün gerçekleşenleri; (İsa’ya âit olan) haçı, mezarı, üç gün sonraki dirilişi, göklere yükselişi, Peder’in sağındaki tahta oturmasını» yâni İsa Mesih’in göklere yükselmesini «anarak» sunduğumuz için, burada bu Mezmur (57:5) zikredilir.

[120] Mezmur 71:8.

[121] Süleyman’ın Özdeyişleri 3:6.

[122] Hâkimler 18:6.

[123] Mezmur 28:9.

[124] Mezmur 26:8.

[125] Mezmur 27:9.

[126] Süleyman’ın Özdeyişleri 24:21, Matta 22:21, Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 13:1-7, Pavlos’un Timoteos’a Birinci Mektubu 2:1-3, Pavlos’un Titos’a Mektubu 3:1, Petros’un Birinci Mektubu 2:13-17.

[127] Yâkup 1:17.

[128] Eyüp 1:21, Mezmur 113:2.

[129] Pavlos’un Romalılar’a Mektubu 13:10.

[130] Âyini icrâ eden Râhiplerin ekseriyetinin Âyin esnâsında İsa Mesih’in kıymetli ve tamâmen kutsal Bedeninden ve Kanından hissedar olunacağı zamana mahsus duâlardan bâzılarını okumaları âdeti vardır. Ancak bu duâlar Kutsal Âyin metnine dâhil olmayıp, sonradan ilâve edilmişlerdir ve okunmaları âdet ve takvâdandır. Bu yüzden bu kitapta Âyin metninin sonuna eklenmişlerdir. Mezkûr duâların intizam üzere bir kısmının Âyinin icrâ edileceği günün arifesinde, gece duâsı esnâsında, geriye kalanınınsa ertesi sabah, Âyinden evvel okunması, kutsal hediyelerden hissedar olacak olan müminlere vâciptir.

[131] Matta 16:16.

[132] Luka 23:42.

Altın ağızlı Yuhanna’nın Kutsal ayin metni (türkçe-yunanca)

<--Back