Luka’nın 6. Pazarı Vaazı
(Luka Kutsal İncil 8:27-39) Ekim, 22, 2017
Bugünkü vaaz cinli bir adam ve onun Rabbimizle karşılaşması hakkındadır. Bu adam ıstırap çekiyordu, kötü ruhlar onun üzerinde egemendi ve onu kontrol ediyorlardı. Kötü ruhlar onu ailesinden, evinden ve halkından ayırmışlardı. Mezarlar arasında yaşıyordu, çırılçıplaktı ve yabani bir hayvana benziyordu. Mesih’le karşılaşması onu ve özellikle de kötü ruhları huzursuz etti. Onlar, Mesih’in onların dipsiz derinliklere gitmelerini emredeceğinden korktular, çünkü biliyorlardı ki orada onların sonu gelecektir. Bu yüzden eziyet ettikleri adamın ağzı aracılığıyla domuz sürüsü içine gönderilmek için yalvardılar.
Bu olay bize güçlü bir şekilde, Şeytan’ın üzerlerinde egemenlik sahibi olduğu ve kendi isteklerini yapmaya zorladığı insanların bulundukları korkunç hali gösteriyor. Özgürlük kaybedilmiş. Onlar Şeytan’ın isteklerini yerine getiriyorlar ve başka bir yol göremiyorlar. Bütün iyiliklerden mahrumlar ve bunun farkında değiller. Ruhen ölüler, Mesih’in ışığından yoksunlar. Zifiri karanlığa ve ölü işlere kapılıyorlar.
Ama Mesih gelerek insana gıda veriyor ve imtihanlarında yardım ediyor. O, insanların yanındadır, onların Koruyucusudur. Ondan istemek yeterlidir. Nasıl? Cevap – sürekli bir dua ile. Her zaman «Rab İsa Mesih, bana merhamet eyle» diye tekrarlayarak, bununla birlikte de Kutsal Paydaşlık (Komünyon) ve Kilisemiz’in diğer Gizemlerine katılarak. Mesih, Hristiyanların yanındadır, onları teselli ediyor ve ilerlemeleri için onlara cesaret veriyor.Eğer Hristiyanlar tövbe içinde yaşıyorlarsa, Mesih onları ellerinden tutup Kendisine getiriyor. O, Hristiyanların kalplerine egemen olacak ve içlerinde huzur ve mutluluk olacak.
Sürekli dua ve Rabbimizle iletişimimiz bizi güçlendiriyor ve kendimizi, bize kötülük yapmak için fırsat kollayan Şeytan’a karşı koruyabilmemiz için bize kudret veriyor. Tabi ki biz sürekli mücadele etmeli, her zaman dikkatli olmalı ve buna hazır olmalıyız. Gerçekten imanlı olan insan – Rabbi bütün ruhu ve aklıyla seven insandır. Böyle insanlar gevşek değiller, tersine, her zaman iyilik için inançla gayret etmeye hazırlar.
Bunun yanında, cinli adamın çevresinden gelen Gerasalı halkın, adamın iyileştirilmesinden sonraki tepkisine de dikkat etmek gerekiyor. Onlar bize, paragöz ve kendi tutkuları ile sahte cömertlikleri üzerine yoğunlaşmış olan, günümüzde yaşayan çoğu insanı hatırlatıyorlar. Diğerleri, Gerasalılar gibi onlar da Rabbi hayatlarından çıkardılar çünkü O, onların günahkâr isteklerine göre yaşamalarına engel oluyordu. Mesih’in sözü ve O’nun yakınlığı onları günahlarını bırakmaya zorlayacaktır, onlar da bunu yapmak istemiyorlar. Mesih’ten uzak olan insan, ateşe çok yaklaşıp yanan kelebek gibi acı çekiyor. İnsanın ruhu da aynı şekilde günah ateşi içinde yanıyor.
Buna rağmen Rab bizim için hayatını fidye olarak veren Kurtarıcımızdır. O, Ona kendi irademizle gelmemizi bekliyor. Sade fakat derin ve samimi «Rab İsa Mesih, günahkâr bana merhamet eyle» ile Rab kalplerimizden her türlü şeytanı uzaklaştırıyor. Rab bizi Kendi Lütfuyla sarıyor ve cömertçe kutsanmış hayatta Onunla olmamızı bizden istiyor. Âmin.
