/ Azizlerimizin hayat hikayeleri / 1 Nisan Μısırlı azize Meryem

1 Nisan Μısırlı azize Meryem

1 Nisan   Μısırlı azize Meryem

 

MISIR’LI EREN MERYEM

Saygıdeğer annemiz Mısır’lı  Meryem, fahişe hayatı yaşarken tövbe etmiş ve çölde münzevi bir yaşam sürmüştü.  Altıncı yüzyılda yaşamış ve 522 senesinde dikkate şayan bir şekilde bu dünyadan ayrılmıştır. Kilise onun yortusunu, öldüğü gün olan 1 Nisan’da kutlar; ayrıca büyük oruç devresinin beşinci pazarında da anılır.  

HAYATI 

Henüz on iki yaşındayken bedeninin tutkularına uyup İskenderiye’ye gitmek için anne-babasını  terk eden Meryem, İskenderiye’de 17 yıl boyunca bir fahişe olarak yaşayıp birlikte olduğu erkeklerden para istemek yerine geçimini dilencilikle ve keten eğirerek sağladı. Nasıl olduysa, bir gün kutsal çarmıha saygıda bulunmak için Yeruşalim’e yelken açmaya hazırlanan bir grup genç erkekle karşılaştı. Bu gruba katılan Meryem, eğlence amacıyla yolculuk eden erkekleri ayarttı; ancak grup Yeruşalim kentine ulaşıp Kiliseye yaklaştığında görünmez bir güç, Meryem’in Kiliseye girmesine engel oldu. Üç başarısız denemeden sonra dışarıda Kilise avlusunda kalan Meryem, kafasını kaldırdığında Tanrı-doğuranın bir ikonasını gördü. Ağlamaya başladı ve kutsal çarmıhı görebilsin diye Tanrı-doğuranın ona izin vermesi için var gücüyle dua etti. Sonrasında ise tüm dünyevî arzularından vazgeçmeye ve Tanrı-doğuranın onu yönlendireceği yere gitmeye söz verdi.  

Kilise kapısındaki bu içten tövbesinin ardından, münzevî hayatı yaşamak için çöle gitti. Orada yıllar boyunca sadece üç somun ekmekle ve sonra da çölde yetişen nadir acı otlarla hayatta kaldı. Bir 17 yıl boyunca daha vahşi hayvanlar, yani çılgın arzu ve tutkular yüzünden acı çekti. Bu denenme yıllarından sonra ise tutkularının üstesinden gelmeyi başardı ve her şeyde Tanrı-doğuran tarafından yönlendirildi.  

Çölde tek başına geçirdiği 47 yılın sonunda Peder Aziz Zosima ile karşılaştı ve bu ruhani Meryem’in hayat hikayesini dinlemek istedi. Meryem, yaşadıklarını büyük bir alçakgönüllülük ile anlatırken Tanrısal sezgi yeteneğine sahip olduğunu da gösterdi. Daha önce hiç görmemiş olsa da Zosima’nın kim olduğunu ve neler yaşadığını biliyordu. Meryem, Zosima’nın gelecek sene Kutsal Perşembe günü Ürdün Nehri kıyısında gün batımında kendisini görmeye gelmesini istedi.

Zosima, söyleneni yaptı; ancak güneş batmak üzere olduğundan ve Meryem geç kaldığından onu bir daha göremeyeceğini sandı. O sırada Meryem, Ürdün Nehri’nin karşı yakasında belirdi ve haç işareti yaptıktan sonra suyun üzerinde yürüyerek Zosima’nın yanına gitti. Zosima başını öne eğip onu selamlamak istediğinde ise Meryem, Zosima’nın bir ruhani olduğu ve kutsal gizemleri taşıdığı için daha fazla saygı hak ettiğini söyledi. Kutsal komünyonu alan Meryem, Peder Zosima’ya manastırı hakkında öğüt verdikten ve gelecek sene aynı gün ilk buluştukları yere gitmesini söyledikten sonra su üstünde yürüyüp nehrin karşı yakasına geçti. 

Zosima bir sene sonra Meryem’i görmeye gittiğinde onun cansız bedenini ve Meryem’in kuma yazdığı yazıyı buldu. Bu yazıda Meryem, defnedilmek istediğini belirtmiş ve geçen sene kutsal gizemi alır almaz öldüğünü söylemişti. (Bu ise onun bedeninin şimdiki yerine sonradan mucizevi bir şekilde taşındığını gösteriyordu). Büyük şaşkınlık yaşayan Zosima toprağı kazmaya başladı; ancak kısa sürede yoruldu. O sırada bir aslan yaklaşıp Zosima’ya yardımcı oldu. Mısır’lı Eren Meryem böylesine çarpıcı bir şekilde ölüp gömülmüştü. Zosima manastırına dönüp tüm gördüklerini ve yaşadıklarını oradakilere anlattı ve keşişlerin ve rahiplerin hatalarını görüp düzeltmelerine yardımcı oldu. Aynı manastırda yaklaşık 100 yaşında öldü.  

Mısır’lı Eren Meryem’in hayatı daha sonra Yeruşalim patriği Aziz Sofronius tarafından kaleme alındı.  

Mısır’lı Meryem’in hayat hikayesi Aziz Andreas’ın Büyük Kanonu ile birlikte Paskalya orucu devresinde okunmaktadır.  

 

1 Nisan Μısırlı azize Meryem