/ Azizlerimizin hayat hikayeleri / Aziz Paisios ve gençler(1)

Aziz Paisios ve gençler(1)

Aziz Paisios ve gençler(1)

 

Üstatın gençlerle özel bir ruhanî ilişkisi vardı.  Onları gerçekten kendi çocukları gibi sever, yollarını bulmalarını gözetir, onlar için dua ederdi.  Güçlüklerinin ve sorunlarının üstesinden gelmelerine yardımcı olurdu.  Dertlerini paylaşır, acılarını duyardı.  Onlar da Üstatın derin sevgisini hisseder, ona güvenir ve itaat ederlerdi.  İnziva hücresinde madde bağımlılarına, anarşistlere, suçlulara, akıl hastalarına, aklı karışıklara, ümitsizlere ve hattâ intihar adaylarına… rastlamak mümkündü.  Üstatın tembihleri sayesinde tövbe ettikten ve kendilerini toparladıktan sonra, mânen değişmiş olarak kendisini ziyarete gelirler, dostlarına da tavsiye ederler ve ona getirirlerdi.  Üstatın mânevî yardımının bu boyutuna ait birkaç olayı aşağıya alıyoruz.

*

Çok sayıda uyuşturucu düşkününe zehirlerinden kurtulmalarında yardımcı oldu.  Başta, onların ilgilerini uyandırmaya çalışır, görüşür ve güvenlerini kazanırdı.  Onlar da Üstatı izler ve tavsiyelerini kabul ederlerdi.  Pek çoğu, duaları ve yardımı sayesinde dertlerinden kurtuldu, inançlı Hıristiyanlar ve iyi aile babaları oldu.  Onlar için, anlayışla : « Gariplerim, kendilerini tutamıyorlar” derdi, ”Günümüz gençliği kendisine yazık ediyor. »  Onların ayakkabılarını bizzat bağlar, üzerlerine üşüşen sinekleri kovar, gözlerine düşen saçlarını düzeltirdi.  Günah çıkarmalarını, mânevî bir hayata sahip olmalarını, kendilerini meşgul edecek basit bir iş bulmalarını öğütlerdi.

Havuç yemek gibi pratik tavsiyelerde de bulunurdu.  Onları bağımlılıklarından kurtulmalarına uygun ortamlara yöneltir, toplumda kendilerine bir yer edinmelerine ve aile kurmalarına yardımcı olurdu.

Uyuşturucu bağımlısı bir genç, hem kendisine hem ailesine acı çektiren bu derdinden kurtulmak istiyordu.  Peder Paisios’u pek tanımıyordu, hakkında pek az bilgiye sahipti.  Yine de son ümidini ona bağlamıştı.  Uyuşturucudan kurtulması için bir çare bulacağına inanıyordu.  Üstat onu görünce gülümsedi : « Gel bakalım, al şu hapları » ve eline birkaç fındık tanesi koydu.

Hakikaten « haplar » yararlı oldu, mucize gerçekleşti.  Gencin uyuşturucu bağımlılığı âniden son buldu.

*

İsimsiz tanıklık : « Bir gün Peder Paisios’u ziyarete gelen, eşcinselliği ile tanınmış bir üniversite öğrencisi gördüm.  Üstatla görüştükten sonra tövbe etti ve hayatını değiştirdi.  Daha sonra, Selânik’te agripnialarda kendisine tekrar rastladım.  Bir sütunun arkasında tek başına duruyor ve sessizce gözyaşı döküyordu.  Tanrı’nın merhametine, çocuğun pişmanlığının ve tövbesinin gücüne olduğu kadar “değerli olanı bayağıdan ayırmayı[1]” başaran Üstatın iyiliğinede de hayran oldum.  Onu Panaguda’da da yeniden gördüm ; yollarını şaşırmış başka gençleri de yardım edebilmesi için Üstata getiriyordu. »

Üstat gençlere özellikle iffetlerini korumalarını tembihliyor ve « İyi biliniz ki” diyordu, “günümüz gençlerinden iffetlerini muhafaza etmesini bilenler Yargı Gününde Kilisenin şehitleri arasında sayılacaklar. »

*

Üstat sayesinde sigarayı bırakan iflâh olmaz tiryakiler de pek çoktur.  Sözleri basit tavsiyelerden ibaret değildi, güçlüydü ; sigaradan tiksindiriyor ve içme arzusunu yok ediyordu.  Fakat en büyük gücü dualarıydı.

İsimsiz bir tanıklık : « Keşiş olmak için gelmiştim ama sigaradan vazgeçemediğim için skufos[2] giyemiyordum.  Günde iki paket içiyordum o sıralarda.  Bırakmayı deniyordum, sigaraları parçalayıp atıyordum ama ertesi gün tekrar topluyor ve içiyordum.  Durumumdan utanıyordum ama Üstata söyledim.  “Kurtulacaksın” dedi bana teselli için omuzumu okşayarak.  Saat sabahın onuydu, akşama kadar bir daha sigara aklıma gelmedi.  O zamandan beri bıraktım, Üstatın duaları sayesinde  keşiş oldum.  Benim için bu bir mucizeydi. »

Başka bir ziyaretçi anlatıyor : « Üstatı ziyarete gitmiştim, oturur oturmaz bir sigara yaktım.  Bunu düşünmeden, otomatik olarak yapmıştım çünkü üç paket içiyordum.  Üstat sigarayı ağzımdan çekip aldı ve “Almanlar ciğerleri temizleyen bir makine icat edinceye kadar içme bu mereti” dedi.  Geceyi manastırda geçirirken üç saatten beri sigara içmediğimin farkına vardım ama isteğim kalmamıştı.  O zamandan beri bir daha içmedim.

Aynorozlu Peder İsaak’ın kaleme aldığı Kapadokyalı Aziz Paisios (1924-1994), kitabından bir alıntıdır. (Paros yayıncılık, İstanbul, 2015)

[1] « Jr 14, 19 (LXX). »  [Yeremya 15, 19]

[2]Skufos: Manastır başlığı. Burada sigara tutkusu yüzünden rasoefhi alamadığını  demek istiyor.

Aziz Paisios ve gençler(1)